Πρόκειται για τη στέρνα, αλλά και ότι απέμεινε από το
πατρικό σπίτι του Δημητρίου Φιλίτη, το
οποίο ο αείμνηστος ευεργέτης το 1872
μετέτρεψε σε Παρθεναγωγείο, όπου κορίτσια της Ζίτσας μάθαιναν εκτός από τα
στοιχειώδη γράμματα και υφαντική.
Μέχρι χθες η
εγκατάλειψη σε όλο της το μεγαλείο
. Λόγω ιστορίας, μνήμης, τιμής,
ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς τους
ευεργέτες της Ζίτσας μήπως θα έπρεπε να
γίνει προσπάθεια από τη Δημοτική
Αρχή για την ανάδειξη του χώρου.
Ευτυχώς που υπάρχουν και άνθρωποι
που δεν ξεχνούν την ιστορία αυτού του τόπου . Ένας απ’ αυτούς και ο Μιχάλης ο Αλεξέλης , ο οποίος εθελοντικά
ανέλαβε την ανακατασκευή του
υπόστεγου της στέρνας και τη διαμόρφωση , επισκευή και ευπρεπισμό του χώρου που
βρίσκεται η παιδική χαρά.
Τα υλικά που χρειάστηκαν και θα
χρειαστούν τα παραχώρησε η Δημοτική Αρχή.
Μακάρι να βρεθούν και άλλοι
μιμητές παρόμοιων προσπαθειών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου