ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ

 

ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Με τους ήχους κουδουνιών και με το <<ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα Βάγια...>> ξεκινούσε  η σημερινή  μέρα, Σάββατο του Λαζάρου, στη Ζίτσα όπου παρέες παιδιών ξεχύνονταν  στους δρόμους και αναβίωναν το έθιμο που έρχεται από τα βάθη της ιστορίας του τόπου μας.

Αγόρια και κορίτσια με τους στολισμένους <<Λαζάρους>> έδιναν μια ευχάριστη νότα μαζί με την ολάνθιστη φύση στην κατά τα άλλα ζοφερή πραγματικότητα που περνάει όπως όλη η χώρα και ο τόπος μας.

Είναι επιβεβλημένο  στην νέα εποχή που ζούμε, που πολλοί προσπαθούν να χάσουμε την πολιτιστική μας ταυτότητα, άρα και την εθνική μας ταυτότητα,  η κοινωνία πρέπει  να  αντιστέκεται και  να αντιδρά.

Τα παιδιά δεν  ήρθαν φέτος  πρωί πρωί ,με τις δάφνες ,τα κυπριά, τις γλυκές φωνούλες ,την χαρούμενη παρουσία τους και μας πουν τον Λάζαρο ! " Κάτω στα Ιεροσόλυμα και στου Χριστού τον τάφο " και το άλλο " Ήρθε ο Λάζαρος ήρθαν τα βάγια ήρθε των Παθών η Εβδομάδα".

Δυστυχώς φέτος λόγω των μέτρων για την πανδημία αυτά δεν έγιναν. Ευελπιστούμε του χρόνου να είμαστε καλά  να ξαναζωντανέψουν .

 

Πως γινόταν ο Λάζαρος

Έφτιαχναν  ένα ξύλινο κατασκεύασμα  με μια τετράγωνη σανίδα 0,30 Χ 0,30 περίπου  την στερέωναν  οριζόντια σ’  ένα ξύλινο  κοντάρι. Στερέωναν κάθετα κι έναν ξύλινο σταυρό  πάνω της  τον στόλιζαν με λουλούδια και βάγια. Από κάτω κρεμούσαν κουδούνια και κύπρους. Όταν ήταν  να πουν το Λάζαρο  ακουμπούσαν  τη βάση του κονταριού στο έδαφος και κρατώντας με τα δυο χέρια  από τις άκρες την τετράγωνη σανίδα, την κουνούσαν  πίσω μπρος πάνω στον ρυθμό  τραγουδιού που θα έλεγαν, αναταράζοντας δυνατά τα κουδούνια.

Άλλα πάλι παιδιά, τα πιο μικρά, περιορίζονταν  σε μια εικόνα που την κατέβαζαν από το εικονοστάσι του σπιτιού  και τη στόλιζαν με λουλούδια και βάγια.  Την κρατούσε  ένα απ΄ τα παιδιά , ενώ τα άλλα  κρατούσαν στο χέρι τους  από ένα κουδουνάκι.

Μ’  αυτά τα σύνεργα  και μ’  ένα καλάθι στα χέρια τους  για να βάζουν τα αυγά, τα καρύδια, τα μύγδαλα ή τις συκομαϊδες  που θα τα φίλευαν περιφέρονταν στα σπίτια του χωριού και κουδουνίζοντας έλεγαν το Λάζαρο.

 

Τα κάλαντα του Λαζάρου που τραγουδούσαν τα παιδιά ανήμερα του Λαζάρου

 

Το μικρό μικρούτσικο , φώντας το γέννα η μάννα,

εγώ στη θύρα στέκουμουν, Θεόν παρακαλούσα

Θεέ μ’ να γίνει βασιλιάς, Θεέ μ’ να γίνει ρήγας κλπ.

 

ή  αυτό

 

Ήρθε ο Λάζαρος , ήρθαν τα βάγια

Ήρθε των Παθών η εβδομάδα

Κοπιάσατε στην Εκκλησία για ν’ ακούσετε χρυσά βιβλία κλπ.

 

Τα μικρά παιδιά πάλι έλεγαν

 

Κούκου Λάζαρε, κούκου Πτερίτη δόμ’  το κόκο μου να πάω σπίτι.

 

Άλλοτε πάλι έλεγαν το

 

Σήμερα μαύρος ουρανός , σήμερα μαύρη μέρα

Σήμερα έβαλαν βουλή οι άνομοι Εβραίοι

Οι άνομοι και τα σκυλιά, οι τρισκαταραμένοι

Για να σταυρώσουν τον Χριστό  των πάντων Βασιλέα κλπ.

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

 

 Δείτε το video

 

Η ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΑΝΤΑΜΩΜΑ ΤΗΣ ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ

Η Αδελφότητά μας είχε την τιμή να συμμετάσχει με  βιντεάκι διάρκειας  ενός λεπτού   (πηγαίνετε στο 2: 23:30’’ από τον παρακάτω σύνδεσμο), στην διαφορετική λόγω πανδημίας διαδικτυακή ΗΜΕΡΑ του ΗΠΕΙΡΩΤΗ που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή  4 Απριλίου.  Συμμετείχαν σε αυτήν την προσπάθεια πολλές Αδελφότητες, Σωματεία και Ομοσπονδίες  με σκοπό να ανταμωθούνε διαδικτυακά και να αποδώσουν έναν σύντομο χαιρετισμό.

 

ΕΔΩ μπορείτε να δείτε το VIDEO

ΕΚΤΥΠΩΘΗΚΕ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

 

Εκτυπώθηκε η εφημερίδα της Αδελφότητας "ΠΑΛΜΟΙ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ"  αριθμός τεύχους 91 και σύντομα θα     αποσταλεί  σε όλους τους Ζιτσιώτες. 

Για να διαβάσετε πιέστε ΕΔΩ