Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

 
Κυκλοφόρησε  και έχει αποσταλεί σε όλους τους Ζιτσιώτες η εφημερίδα "Παλμοί της Ζίτσας" αριθμός τεύχους 64 .
Για να τη διαβάσετε πιέστε εδώ

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ



H κορυφαία Ηπειρώτικη βραδιά αυτό το καλοκαίρι!
Δευτέρα 14 Ιουλίου 2014, 8:30 μμ, Θέατρο Πέτρας


Η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, ο κορυφαίος φορέας της Ηπειρώτικης Αποδημίας στον κόσμο, μας προσκαλεί στο μεγαλύτερο Ηπειρώτικο αντάμωμα αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα, τη Δευτέρα 14 Ιουλίου στο Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη. Με τον ανθό της Ηπειρώτικης μουσικής και χορευτικής παράδοσης, με μια πλειάδα δεξιοτεχνών κι ερμηνευτών, με τα πιο όμορφα και εμβληματικά Ηπειρώτικα τραγούδια, το Θέατρο Πέτρας καλωσορίζει την Ήπειρο και τη ζώσα παράδοση σε μια μονάκριβη βραδιά.

Οι καλλιτέχνες συμμετέχουν εθελοντικά, στηρίζοντας το έργο της Πανηπειρωτικής κι ο κατάλογος των συμμετοχών διαρκώς μεγαλώνει, καθιστώντας το Ηπειρώτικο Πολυθέαμα «ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ» μια από τις πιο υποσχετικές Ηπειρώτικες συνάξεις εδώ και πολλά χρόνια. Οι συμμετοχές ήδη περιλαμβάνουν πλήθος από καταξιωμένες Ηπειρώτικες κομπανίες και τραγουδιστές αλλά και Ηπειρώτες δημιουργούς που διακρίνονται και σε άλλα ηχοχρώματα, όπως το έντεχνο και το λαϊκό τραγούδι.

Τη Δευτέρα 14 Ιουλίου όλοι οι απόδημοι Ηπειρώτες της Αττικής, όλοι οι φίλοι της Ηπείρου και της ζώσας παράδοσης, ανταμώνουμε στο Θέατρο της Πέτρας σε μια βραδιά γενναιόδωρη κατά τον απαράμιλλο Ηπειρώτικο τρόπο. Με μεγάλους κυκλωτικούς χορούς, όταν οι θεατές της βραδιάς γίνονται πρωταγωνιστές της, πέμποντας μηνύματα ανάτασης και έγερσης πολύτιμα σήμερα. Με εισιτήριο μόλις 5 ευρώ, συμβολική ενίσχυση στο έργο και τη δράση της Πανηπειρωτικής, την τόση απαραίτητη για όλους τους απόδημους Ηπειρώτες σήμερα. Στην εποχή της κρίσης που όλο και περισσότερο δεν έχουμε παρά ο ένας τον άλλο, στηρίζουμε το μεγαλύτερο συλλογικό μας φορέα, την Πανηπειρωτική, το στήριγμα για κάθε ξενιτεμένο Ηπειρώτη. Και το κάνουμε με τρόπο Ηπειρώτικο, εγερτήριο και δημιουργικό, αγωνιστικό και πολύκαρπο, όπως η Ιστορία και το ήθος των Ηπειρωτών επιτάσσει. 

Τη Δευτέρα 14 Ιουλίου, στις 8:30 μμ, όλοι στο Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη! Στην κορυφαία Ηπειρώτικη βραδιά αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα! Με τον τρόπο της Πανηπειρωτικής που τολμά και αξιώνεται να διοργανώνει κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα σε τέτοιες εποχές. Οι απόδημοι Ηπειρώτες μπορούν και το αξίζουν! 

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΕΛΕΣΤΙΝΟ







Ο Σύλλογος Περιβολιωτών Νομού Μαγνησίας  προσκάλεσε την Αδελφότητά μας  στις 14 Ιουνίου 2014 στο Βελεστίνο για να τιμήσουμε,  στη γενέτειρά του, τον Ρήγα Φεραίο και τους συντρόφους του. Στην εκδήλωση, που   έγινε  στην κεντρική πλατεία Βελεστίνου,   εμείς σαν Αδελφότητα παρουσιάσαμε το βιογραφικό  και το έργο του συντρόφου του Ρήγα Φεραίου, Δημητρίου Νικολίδη. 
Ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα  και μέλη του Δ.Σ παρευρέθησαν  στις εκδηλώσεις.  Υπήρξαν ομιλητές  από τους τόπους καταγωγής όλων των συντρόφων του Ρήγα και οι οποίοι όπως κι εμείς μίλησαν για τον δικό τους άνθρωπο.
Για την ιστορία θυμίζουμε τα ονόματα των θυσιασθέντων για την Ελευθερία της Ελλάδας τον Ιούνιο του 1798 στις φυλακές του Βελιγραδίου.
  1. Ρήγας Βελεστινλής, ετών 42
  2. Ευστράτιος Αργέντης, έμπορος από τη Χίο, ετών 31
  3. Αντώνιος Κορωνιός, έμπορος από τη Χίο, ετών 27
  4. Ιωάννης Καρατζάς, λόγιος από τη Λευκωσία της Κύπρου, ετών 31
  5. Δημήτριος Νικολίδης, ιατρός, από τη Ζίτσα Ιωαννίνων, ετών 32
  6. Θεοχάρης Γεωργίου Τουρούντζιας, έμπορος, από τη Σιάτιστα, ετών 22
  7. Ιωάννης Εμμανουήλ, φοιτητής της ιατρικής, από την Καστοριά, ετών 24
  8. Παναγιώτης  Εμμανουήλ, αδελφός του Ιωάννη, υπάλληλος του Αργέντη, ετών 22.



Η υποδοχή και η φιλοξενία της αντιπροσωπίας  μας υπήρξε υποδειγματική.


Το πρόγραμμα της εκδήλωσης περιλάμβανε:  χαιρετισμούς επισήμων, στη συνέχεια ομιλίες  από :
  1. Σύλλογο  Περιβολιωτών Νομού Μαγνησίας
  2. Αδελφότητα Ζιτσαίων Ηπείρου «Δημήτριος Νικολίδης»
  3. Εκπρόσωπο από Σύλλογο της Χίου
  4. Μουσικοχορευτικός σύλλογος Καστοριάς «Αρμονία»
  5. Ένωση  Κυπρίων νομού Μαγνησίας
  6. Μορφωτικός- Πολιτιστικός σύλλογος Σιάτιστας
Την εκδήλωση έκλεισαν τα χορευτικά από τη Σιάτιστα και  το Σύλλογο Περιβολιωτών χόρεψαν παραδοσιακούς χορούς.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης ο Σύλλογος Περιβολιωτών  δεξιώθηκε  τους καλεσμένους  στην πλατεία του Βελεστίνου.

Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας  παίρνοντας το λόγο , αφού πρώτα  ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την άψογη οργάνωση  αλλά  και  για  την πρωτοβουλία που είχαν να καλέσουν  αντιπροσωπείες από την ιδιαίτερη  πατρίδα ενός εκάστου από τους συντρόφους του Ρήγα, ώστε να γίνουν  γνωστό και στο ευρύ κοινό τα ονόματα και η προσφορά των συνεργατών του,  προσπάθησε  με  απλά λόγια να  παρουσιάσει στους παρευρισκόμενους άγνωστες πτυχές από τη ζωή του συμπατριώτη μας , συντρόφου του Ρήγα Δημητρίου Νικολίδη.



Παραθέτουμε τον χαιρετισμό που  απηύθυνε  ο πρόεδρος της Αδελφότητας   Γιάννης Τσέλιος.




Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση ήρθαμε  εδώ σήμερα,  ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή σας  να παραστούμε στις εκδηλώσεις προς τιμή του μεγάλου εθνεγέρτη Ρήγα Φεραίου. Δεσμοί αίματος ενώνουν το Βελεστίνο, πατρίδα του Ρήγα με τη Ζίτσα , πατρίδα του συντρόφου και συνεταίρου του Ρήγα Δημητρίου Νικολίδη.  Επιτρέψτε  μου εδώ να αναφερθώ για λίγο,  για τον δικό μας εθνομάρτυρα Δημήτριο Νικολίδη.

Ο Δημήτριος Νικολίδης γεννήθηκε στη Ζίτσα του νομού Ιωαννίνων το έτος 1766. Στο χωριό μας έζησε τα παιδικά του χρόνια κι έμαθε τα πρώτα γράμματα. Η τοπική παράδοση διέσωσε ότι ορφάνεψε μικρός από μάνα και πατέρα. Ο θείος του Ζαχαρίας, καλόγερος στο μοναστήρι του Αη- Λια της Ζίτσας ,τον πήρε μαζί του και τον μεγάλωσε και στη συνέχεια φρόντισε να τον στείλει στη Βλαχιά σε μοναστήρι- μετόχι του Αη- Λια της Ζίτσας. Εκεί με τη βοήθεια του ηγούμενου του μοναστηριού τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Ο μητροπολίτης Δοσίθεος Φιλίτης, ηπειρώτικης καταγωγής, τον βοήθησε να μεταβεί στη Βιέννη , όπου σπούδασε ιατρική. Παίρνοντας το δίπλωμά του, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βιέννη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού.


Με το Ρήγα, ο Νικολίδης σχετίζονταν από τη Βλαχιά ακόμα, στη Βιέννη όμως συνδέθηκε μ’ αυτόν πολύ και σαν έλαχε να ταιριάζουν στην ψυχοσύνθεση, οι σχέσεις τους έγιναν πιο στενές και πιο εγκάρδιες. Όταν δε ο μεγάλος και ηφαιστειώδης αυτός εθνεγέρτης άρχισε να τον κατηχεί στη Μεγάλη Ιδέα του Λυτρωμού του Γένους , το άδολο αυτό Ζιτσιωτόπουλο, απάντησε πρόθυμα, ολόψυχα και αδίκαστα «παρών» στο προσκλητήριο κι έγινε αφοσιωμένος οπαδός της Μεγάλης Ιδέας και πρόθυμος υπηρέτης της. Εκεί λοιπόν στη Βιέννη ο Ρήγας, ο Νικολίδης και οι γνωστοί απ’ την ιστορία πατριώτες δημιούργησαν τον πρώτο επαναστατικό πυρήνα και κατέστρωσαν τα σχέδια για την οργάνωση και προετοιμασία του μεγάλου και ιερού αγώνα, ενός αγώνα που προμηνύονταν σκληρός και αδυσώπητος, αγώνας ζωής και θανάτου από την έκβαση του οποίου θα κρίνονταν η τύχη της φυλής μας.


Στο έργο αυτό ο Νικολίδης έδειξε μεγάλο και φλογερό ζήλο, αφοσιώθηκε δε ολόψυχα, παραβλέποντας τη λαμπρή επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Σ’ αυτόν ο Ρήγας ανέθεσε τη μετάφραση του βιβλίου «Νέος Ανάχαρσις» του Αββά Μπαρθελεμί, το οποίο είναι ένας ύμνος στην ελληνική αρχαιότητα και το οποίο συνετέλεσε στη δημιουργία φιλελληνικού κλίματος στη Δ. Ευρώπη.


Η σκληρή μοίρα όμως δεν επέτρεψε να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν το έργο τους. Η αυστριακή αστυνομία μόλις έμαθε τη «συνωμοτική δράση» τους, τους έπιασε και τους φυλάκισε. Οι απολογίες τους διεσώθησαν στα αρχεία της αστυνομίας της Βιέννης και δημοσιεύτηκαν από το Φιλέλληνα Γάλλε καθηγητή Αιμίλιο Λεγκράν, μεταφράστηκαν δε από τον ιστορικό Σπύρο Λάμπρου. Το τέλος γράφτηκε στις φυλακές Βελιγραδίου τον Ιούνιο του 1798.


Αν και είναι αλήθεια ότι πολλές μορφές που έχουν εμπνευστεί από τα ευγενέστερα ιδανικά και που με την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία τους θρόνιασαν στη συνείδηση του έθνους κι έγιναν σύμβολά του, όπως ο Ρήγας, ο Νικολίδης και οι άλλοι συνεταίροι τους, είναι μορφές πανελλήνιες που η ακτινοβολία τους καταυγάζει απ’ άκρη σ’ άκρη τον ελληνικό ουρανό και στέλνει το γλυκό της φως πολύ μακρύτερα ακόμα, στον ορίζοντα όλης της ανθρωπότητας , γιατί η απήχηση του έργου και της θυσίας τους είναι παγκόσμια.
Τέτοιες λοιπόν ολύμπιες μορφές ασφαλώς δεν εγκλωβίζονται και δεν χωρούν σ’ έναν μικρό και περιορισμένο τόπο, την ιδιαίτερη πατρίδα, αλλά πετούν σαν αετοί , αγκαλιάζουν και κάνουν πατρίδα ολόκληρη την Ελλάδα για την ελευθερία της οποίας αφοσιώθηκαν ολόψυχα και πρόσφεραν και την ύπαρξή τους ακόμα ολοκαύτωμα στο βωμό της κι έγιναν πρωτομάρτυρές της.


Η Ζίτσα σαν γενέτειρα του Νικολίδη δικαιούται να είναι περήφανη και να τον θεωρεί καύχημά της και πραγματικό στολίδι της .



Οι πρόγονοί μας κέρδισαν τις μάχες του πολέμου αλλά κέρδισαν και τις μάχες τις ειρήνης. Στην ειρήνη έκτιζαν Παρθενώνας και με τα έργα τους άφησαν άφωνο όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Ναι κι εμείς είμαστε έτοιμοι σήμερα να πεθάνουμε ,αν χρειαστεί, για την πατρίδα μας και η νεότερη ιστορία αλλά και η πρόσφατη έχει να δείξει πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας απίστευτες. Φτάνει όμως να δείχνουμε τη λεβεντιά μας μόνο στον πόλεμο;
Καταφέραμε να κρατήσουμε τη θέση που μας χάρισε ο Παρθενώνας; Δείχνουμε σήμερα στον κόσμο ότι είμαστε αντάξιοι του πολιτισμού των προγόνων μας; Δημιουργούμε ή μόνον υπερηφανευόμαστε για το παρελθόν; Τι φταίει στ’ αλήθεια;
Φταίμε εμείς; Φταίνε οι εκάστοτε κυβερνώντες;
Φτάσαμε στο σημείο να μετράμε την πρόοδό μας με μέτρο το μικρότερο ή μεγαλύτερο χάος που οι μεν παραδίδουν και οι δε παραλαμβάνουν!
Δεν έχουμε σίγουρα σήμερα σαν μέτρο προόδου το μέτρο της ανάπτυξης, οικονομικής και πολιτιστικής, της ευημερίας , της διαφάνειας.
Φτάσαμε στο σημείο να χειροκροτούμε όποιον δεν κλέβει, όποιον δεν λαδώνεται , όποιον δεν υποσκάπτει, όποιον δεν επιβουλεύεται , λες και αυτές είναι αξίες για χειροκροτήματα. Λες ότι αυτά δεν είναι ηθική υποχρέωση του κάθε ατόμου και μάλιστα αυτών που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις, αυτών που επηρεάζουν εξελίξεις, που χαράζουν γραμμές, που διαφυλάττουν τα δικαιώματα των πολλών.

Σίγουρα όμως αυτοί υπάρχουν αλλά δυστυχώς η φωνή τους κάπου πνίγεται και δεν φτάνει σε μας για να τους χειροκροτήσουμε για να τους πούμε ένα δυνατό μπράβο. Η μόνη σωτηρία θα είναι αν αυτές οι φωνές κάποτε γίνουν πολλές, γίνουν βοή και γίνει συνείδηση όλων των πολιτών αλλά και των Κυβερνώντων ότι ένα Έθνος πάει μπροστά μόνο με χρηστή, έντιμη, υπεύθυνη και αποτελεσματική διοίκηση που θα την εφαρμόσουν και θα την ασκήσουν πολιτικοί έντιμοι, δουλευταράδες και ικανοί. Πολιτικοί με μόνη φιλοδοξία τους να τιμηθούν κάποτε με ένα δάφνινο στεφάνι για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στο Έθνος.

Ο τόπος αυτός έχει ανάγκη από σύγχρονους Εθνεγέρτες . Εθνεγέρτες της ειρήνης. Ο λαός μας έχει φιλότιμο, πλάθεται, πείθεται, ακολουθεί αν βρεθούν οι κατάλληλοι τους οποίους θα πιστέψει και θα τους εμπιστευθεί. Δεν είναι εύκολο να ξεπηδήσουν σήμερα έτσι απλά νέοι Εθνεγέρτες που θα συνταράξουν στ’ αλήθεια το λαό. Γι’ αυτό ας πούμε στους εκάστοτε κυβερνώντες, ας αναλογιστούν τις ευθύνες που μόνοι τους θέλησαν να αναλάβουν, ας μπουν μπροστά και με το σάλπισμα του Θούριου ας πείσουν το λαό ότι από εδώ και πέρα ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τους στόχος είναι να πάει μπροστά αυτός ο τόπος και τότε θα ιδούν ότι ο λαός θα τους κατανοήσει , θα τους ακολουθήσει και θα κάνει κι αυτός τη δική του επανάσταση για τις λαθεμένες αξίες, τους λαθεμένους στόχους, τις λαθεμένες νοοτροπίες

Κλείνοντας θα ήθελα να σας πω ότι η Αδελφότητά μας  ως ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης προς τον ήρωα – εθνεγέρτη και σύντροφο του Ρήγα Δημήτριο Νικολίδη μετονομάστηκε  σε Αδελφότητα Ζιτσαίων Ηπείρου «ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΙΔΗΣ Προηγουμένως  δε ,το έτος 1992 , έμπροσθεν   του δημαρχείου  , τοποθετήθηκε  η προτομή του Δημητρίου Νικολίδη , δωρεά  του αείμνηστου  ευεργέτη της Ζίτσας και πρώην προέδρου της Αδελφότητας  Αθανασίου Βαδόκα



Εδώ μπορείτε να δείτε σχετικά VIDEO