Το τελευταίο παλιό καλντερίμι

 

Είναι το τελευταίο παλιό καλντερίμι του χωριού μας, κομμάτι απ'  την αρχοντιά του, αυτό κάτω απ'  τον Αηνικόλα που πάει προς τα Φωλλδάτικα ,που πριν από λίγο καιρό τσιμεντώθηκε . Δεν θα πω αν είναι καλό η κακό ,καθένας το βλέπει με την δική του ματιά και τις δικές του ανάγκες  . Για μένα χάθηκε το τελευταίο  γραφικό κομμάτι από τα χρόνια της νιότης μου . Το διάβηκα άπειρες φορές  για να πάω στην Θειά μου την Αθηνά Φωλλίδη και να κάνω τις εθιμοτυπικές επισκέψεις όπως με καθοδηγούσε , με φορτικό τρόπο είναι αλήθεια, η μάνα μου . - Να πας στην θεία Άννα , στην θεία Πέπη ,στην θεία Κανελόπη , στην θεία Ρίνα, στην θεία Πολυξένη ,στην θεία Βάσιω.... και σε άλλες τόσες ακόμα . 'Ετσι έπρεπε , το σόι ήταν ιερό, έπρεπε να το τιμάμε όπως άξιζε. Τα Χριστούγεννα  με περίμενε το καρβελούδι  και το Πάσχα  το κόκκινο αυγό με το κουλούρι . Το ανεβοκατέβηκα  για να βοηθήσω τις ηλικιωμένες συγχωριανές μου, τότε που τα σπίτια ήταν γεμάτα, με τις κανίστρες την Μ. Πέμπτη και πήρα χίλιες ευχές . Μα πιο πολύ το διάβηκα για να πάω στο σπίτι  της φιλενάδας μου της Ευγενούλας . Οι γονείς της δουλεύανε πολύ στην ταβέρνα που είχαν και έτσι είχαμε την ελευθερία μας  και μπορούσαμε να διαβάζουμε όλα τα περιοδικά της εποχής που έφερνε ο αδερφός της ο Μιχάλης . Εκεί γνωρίσαμε τον " Μικρό Ήρωα " "τον Γκαούρ Ταρζάν   τον " Μπλέκ"  και διάφορα κλασσικά , ώσπου τα φωτορομάντζα, που άρχισαν να μπαίνουν  στα περιοδικά ,κυρίως στην "Βεντέτα " και το "Ντομινό"  τράβηξαν το ενδιαφέρον μας και ταξιδεύαμε μέσα σε αυτά και ονειρευόμασταν . Εκεί πειραματιζόμασταν να φτιάξουμε κέικ στην μασίνα , όχι όμως σε ταψί αλλά σε φόρμα και άντε να πετύχεις την σωστή θερμοκρασία . Εκεί στήσαμε και το πρώτο μας πάρτι, αφού η Ευγενούλα  διέθεται και πικ- απ παρακαλώ και χορεύαμε με τα τραγούδια του Πωλ Ανκα , του Αλμπάνο , του Ανταμό , των Ολύμπιανς και άλλων. Μου τα θύμισε όλα τούτα το παλιό  καλντερίμι που χάθηκε . Άλλοι καιροί ,άλλες ανάγκες , διαφορετική η ματιά στον κόσμο , διαφορετική η θεώρηση της ομορφιάς . Β. Λ-Π