Σάββατο 30 Αυγούστου 2008
Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ
ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΥ ΖΙΤΣΑΣ
Το καλοκαίρι άνοιξε προσωρινά της πύλες της η Πινακοθήκη Χαρακτικής . Για 4 ώρες καθημερινά (2 το πρωί και 2 το απόγευμα) οι επισκέπτες μπορούσαν να θαυμάσουν την πλούσια συλλογή , με έργα των σπουδαιότερων Ελλήνων καλλιτεχνών (Α.Τάσσος, Γ.Κεφαλληνός, Δ.Γιαννακούδης, Κ.Γραμματόπουλος, Κ.Μαλάμος, Ι.Μητσέα-Μαλάμου κ.α), που εκτίθεται. Την ξενάγηση κάνει η χωριανή μας Αριστούλα Νούλη με τον καλύτερο τρόπο.
Οι ώρες λειτουργίας είναι :Κάθε μέρα 11- 1 το πρωί και 7- 9 το βράδυ, εκτός Κυριακής που είναι 11-1 το πρωί.
Τρίτη 22 Ιουλίου 2008
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΔΗΜΟΣ ΖΙΤΣΑΣ
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ
Το Σάββατο 23 Αυγούστου 2008 και ώρα 11:00 π.μ στη Ζίτσα
Σας προσκαλούμε
να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια της προτομής
του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Την εκδήλωση διοργανώνει ο Δήμος Ζίτσας και η Αδελφότητα Ζιτσαίων.
Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Ο Δήμαρχος
Αθανάσιος Παπαπάνος Γιάννης Πρωτόπαπας
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ
Το Σάββατο 23 Αυγούστου 2008 και ώρα 11:00 π.μ στη Ζίτσα
Σας προσκαλούμε
να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια της προτομής
του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Την εκδήλωση διοργανώνει ο Δήμος Ζίτσας και η Αδελφότητα Ζιτσαίων.
Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Ο Δήμαρχος
Αθανάσιος Παπαπάνος Γιάννης Πρωτόπαπας
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2008
Κυριακή 20 Ιουλίου 2008
ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Το Σάββατο 19 Ιουλίου στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία τελέστηκε εσπερινός . Ακολούθησε στον περίβολο του μοναστηριού αρτοκλασία και στη συνέχεια με πρωτοβουλία της μοναστηριακής επιτροπής ακολούθησε δείπνο σε όλους όσους παρευρέθηκαν και δεν ήταν λίγοι. Κατά τις εκτιμήσεις της επιτροπής οι παρευρισκόμενοι ξεπερνούσαν κατά πολύ τα 500 άτομα.
Εκ μέρους της μοναστηριακής επιτροπής, η Βιβή Κώτσια, έκανε την παρακάτω προσφώνηση:
Σεβάσμιοι ιερείς, κύριε Δήμαρχε, κύριοι αντιδήμαρχοι, κύριε , κύριε πρόεδρε της Αδελφότητας, κύριε πρόεδρε πολυτέκνων Ν. , κύριε νομαρχιακέ σύμβουλε
Αγαπητοί προσκυνητές
Εκ μέρους της μοναστηριακής επιτροπής σας καλωσορίζουμε στην αποψινή ταπεινή μας εκδήλωση που διοργανώνουμε και με τη συνεργασία και άλλων φορέων.
Κύριοι συντελεστές όμως θεωρούμε ότι είναι οι κτηνοτρόφοι της Ζίτσας, οι οποίοι για άλλη μια φορά πρόσφεραν το κρέας , τους οποίους ευχαριστούμε και ευχόμαστε να είναι πάντα καλά αυτοί και τα πρόβατά τους ,και είναι οι :
Καρακίτσιος Αναστάσιος
Καραφέρης Κων/νος
Καραφέρης Παναγιώτης
Καπρινιώτης Ιωάννης
Καραμπίνας Γεώργιος
Κοντογιάννης Μιχαήλ
Κοντογιάννης Στέφανος
Μαγκλογιάννης Ιωάννης
Μπότσιος Ανδρέας
Στράτου Αφοι
Παπαυγέρης Ηλίας
Τσουκάλης Νικόλαος
Ευχαριστούμε επίσης τις γυναίκες που πρόσφεραν τις πίτες και αυτές είναι:
Αλεξίου Δήμητρα
Γιούνη Δήμητρα
Γρίβα Αθηνά
Δάλλα Βικτωρία
Εξάρχου Ελευθερία
Διαμάντη Ευγενία
Καπρινιώτη Αθηνά
Καραμπίνα Αγγελική
Καραμπίνα Ελένη
Κοντογιάννη Ευτέρπη
Κωνσταντάκου Ελένη
Κώτσια Κων/να
Κοσμά Αφροδίτη
Μαγκλογιάννη Γαλάτεια
Παπαυγέρη Γαλάτεια
Μαγκλογιάννη Ειρήνη
Σκαρμούτσου Αφροδίτη
Κατσουλίδη Μαρία
Μανούση Αλεξάνδρα
Γκατζιάνη Χριστίνα
Καρακίτσιου Αιμιλία
Να ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά τα Οινοποιεία Ζίτσας που πρόσφεραν το κρασί, το συνεταιριστικό, του κ. Γκλίναβου, και των αδελφών Πράσσου.
Ευχαριστούμε το Δήμο Ζίτσας για τις διευκολύνσεις που μας παρείχε, τον ακούραστο Σύλλογο γυναικών Ζίτσας , το επιτελείο των μαγείρων που αποτελείται από τον Δημήτρη Κοντονίκα, τον Γιάννη Κώτσια, με βοηθούς τον Γιάννη Καπρινιώτη και το Νίκο Καρβέλη
Ευχαριστίες στο νομαρχιακό συμβούλιο που ενέκρινε την ασφαλτόστρωση από το χωριό μέχρι την είσοδο του μοναστηριού.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας καλωσορίσω με 3 στροφές από ένα ποίημα της αείμνηστης συγχωριανής μας, της δασκάλας ποιήτριας και συγγραφέα Δέσπως Καρβέλη.
Φίλοι καλωσορίσατε στον Αη-Λια της Ζίτσας
σε τούτο το όμορφο βουνό, το δεντροκυκλωμένο
όπου φυσάει λεύτερο το μυρωμένο αγέρι
πανέμορφο, βαθύσκιωτο, βουνό μου αντρειωμένο.
Κι αν σε ληστέψαν οι καιροί τα δέντρα σου γιγάντια
υψώνονται, πανέμορφα και παίζουνε τ΄ αηδόνια
που από βραδύς δροσίζονται και το ταχύ λαλούνε
και στήνουν ερωτιάρικα καλέσματα στα κλώνια.
Φίλοι μας κοντοχωριανοί και σεις ξενοτοπίτες
εδώ που απόψε σμίξανε , χαρά που ΄χουν τα μάτια
να βλέπουν , να γλυκοθωρούν και να καλογνωρίζουν
ρίζες παλιές, αγέραστες μ’ ολάνθιστα κλωνάρια.
Χρόνια πολλά και να είστε όλοι καλά.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Το Σάββατο 19 Ιουλίου στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία τελέστηκε εσπερινός . Ακολούθησε στον περίβολο του μοναστηριού αρτοκλασία και στη συνέχεια με πρωτοβουλία της μοναστηριακής επιτροπής ακολούθησε δείπνο σε όλους όσους παρευρέθηκαν και δεν ήταν λίγοι. Κατά τις εκτιμήσεις της επιτροπής οι παρευρισκόμενοι ξεπερνούσαν κατά πολύ τα 500 άτομα.
Εκ μέρους της μοναστηριακής επιτροπής, η Βιβή Κώτσια, έκανε την παρακάτω προσφώνηση:
Σεβάσμιοι ιερείς, κύριε Δήμαρχε, κύριοι αντιδήμαρχοι, κύριε , κύριε πρόεδρε της Αδελφότητας, κύριε πρόεδρε πολυτέκνων Ν. , κύριε νομαρχιακέ σύμβουλε
Αγαπητοί προσκυνητές
Εκ μέρους της μοναστηριακής επιτροπής σας καλωσορίζουμε στην αποψινή ταπεινή μας εκδήλωση που διοργανώνουμε και με τη συνεργασία και άλλων φορέων.
Κύριοι συντελεστές όμως θεωρούμε ότι είναι οι κτηνοτρόφοι της Ζίτσας, οι οποίοι για άλλη μια φορά πρόσφεραν το κρέας , τους οποίους ευχαριστούμε και ευχόμαστε να είναι πάντα καλά αυτοί και τα πρόβατά τους ,και είναι οι :
Καρακίτσιος Αναστάσιος
Καραφέρης Κων/νος
Καραφέρης Παναγιώτης
Καπρινιώτης Ιωάννης
Καραμπίνας Γεώργιος
Κοντογιάννης Μιχαήλ
Κοντογιάννης Στέφανος
Μαγκλογιάννης Ιωάννης
Μπότσιος Ανδρέας
Στράτου Αφοι
Παπαυγέρης Ηλίας
Τσουκάλης Νικόλαος
Ευχαριστούμε επίσης τις γυναίκες που πρόσφεραν τις πίτες και αυτές είναι:
Αλεξίου Δήμητρα
Γιούνη Δήμητρα
Γρίβα Αθηνά
Δάλλα Βικτωρία
Εξάρχου Ελευθερία
Διαμάντη Ευγενία
Καπρινιώτη Αθηνά
Καραμπίνα Αγγελική
Καραμπίνα Ελένη
Κοντογιάννη Ευτέρπη
Κωνσταντάκου Ελένη
Κώτσια Κων/να
Κοσμά Αφροδίτη
Μαγκλογιάννη Γαλάτεια
Παπαυγέρη Γαλάτεια
Μαγκλογιάννη Ειρήνη
Σκαρμούτσου Αφροδίτη
Κατσουλίδη Μαρία
Μανούση Αλεξάνδρα
Γκατζιάνη Χριστίνα
Καρακίτσιου Αιμιλία
Να ευχαριστήσουμε για άλλη μια φορά τα Οινοποιεία Ζίτσας που πρόσφεραν το κρασί, το συνεταιριστικό, του κ. Γκλίναβου, και των αδελφών Πράσσου.
Ευχαριστούμε το Δήμο Ζίτσας για τις διευκολύνσεις που μας παρείχε, τον ακούραστο Σύλλογο γυναικών Ζίτσας , το επιτελείο των μαγείρων που αποτελείται από τον Δημήτρη Κοντονίκα, τον Γιάννη Κώτσια, με βοηθούς τον Γιάννη Καπρινιώτη και το Νίκο Καρβέλη
Ευχαριστίες στο νομαρχιακό συμβούλιο που ενέκρινε την ασφαλτόστρωση από το χωριό μέχρι την είσοδο του μοναστηριού.
Τελειώνοντας θα ήθελα να σας καλωσορίσω με 3 στροφές από ένα ποίημα της αείμνηστης συγχωριανής μας, της δασκάλας ποιήτριας και συγγραφέα Δέσπως Καρβέλη.
Φίλοι καλωσορίσατε στον Αη-Λια της Ζίτσας
σε τούτο το όμορφο βουνό, το δεντροκυκλωμένο
όπου φυσάει λεύτερο το μυρωμένο αγέρι
πανέμορφο, βαθύσκιωτο, βουνό μου αντρειωμένο.
Κι αν σε ληστέψαν οι καιροί τα δέντρα σου γιγάντια
υψώνονται, πανέμορφα και παίζουνε τ΄ αηδόνια
που από βραδύς δροσίζονται και το ταχύ λαλούνε
και στήνουν ερωτιάρικα καλέσματα στα κλώνια.
Φίλοι μας κοντοχωριανοί και σεις ξενοτοπίτες
εδώ που απόψε σμίξανε , χαρά που ΄χουν τα μάτια
να βλέπουν , να γλυκοθωρούν και να καλογνωρίζουν
ρίζες παλιές, αγέραστες μ’ ολάνθιστα κλωνάρια.
Χρόνια πολλά και να είστε όλοι καλά.
Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008
Κυριακή 25 Μαΐου 2008
ΕΙΣΟΔΟΣ ΧΩΡΙΟΥ
(Φωτογραφικό αρχείο Κ. Καραμίχου)Αυτή την καλλαίσθητη μαρμάρινη πινακίδα αντικρίζει ο επισκέπτης με την είσοδό του στη Ζίτσα. Είναι τοποθετημένη στον αυλόγυρο του Δημοτικού Σχολείου. Μαζί με το πεζοδρόμιο αποτελεί ένα στολίδι στη είσοδο του χωριού μας.
Σάββατο 3 Μαΐου 2008
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΙΔΗΣ
Ο Δημήτριος Νικολίδης γεννήθηκε στη Ζίτσα του νομού Ιωαννίνων το έτος 1766. Στο χωριό μας έζησε τα παιδικά του χρόνια κι έμαθε τα πρώτα γράμματα. Η τοπική παράδοση διέσωσε ότι ορφάνεψε μικρός από μάνα και πατέρα. Ο θείος του Ζαχαρίας, καλόγερος στο μοναστήρι του Αη- Λια της Ζίτσας ,τον πήρε μαζί του και τον μεγάλωσε και στη συνέχεια φρόντισε να τον στείλει στη Βλαχιά σε μοναστήρι- μετόχι του Αη- Λια της Ζίτσας. Εκεί με τη βοήθεια του ηγούμενου του μοναστηριού τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Ο μητροπολίτης Δοσίθεος Φιλίτης, ηπειρώτικης καταγωγής, τον βοήθησε να μεταβεί στη Βιέννη , όπου σπούδασε ιατρική. Παίρνοντας το δίπλωμά του, εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Βιέννη ασκώντας το επάγγελμα του ιατρού.
Με το Ρήγα, ο Νικολίδης σχετίζονταν από τη Βλαχιά ακόμα, στη Βιέννη όμως συνδέθηκε μ’ αυτόν πολύ και σαν έλαχε να ταιριάζουν στην ψυχοσύνθεση, οι σχέσεις τους έγιναν πιο στενές και πιο εγκάρδιες. Όταν δε ο μεγάλος και ηφαιστειώδης αυτός εθνεγέρτης άρχισε να τον κατηχεί στη Μεγάλη Ιδέα του Λυτρωμού του Γένους , το άδολο αυτό Ζιτσιωτόπουλο, απάντησε πρόθυμα, ολόψυχα και αδίκαστα «παρών» στο προσκλητήριο κι έγινε αφοσιωμένος οπαδός της Μεγάλης Ιδέας και πρόθυμος υπηρέτης της. Εκεί λοιπόν στη Βιέννη ο Ρήγας, ο Νικολίδης και οι γνωστοί απ’ την ιστορία πατριώτες δημιούργησαν τον πρώτο επαναστατικό πυρήνα και κατέστρωσαν τα σχέδια για την οργάνωση και προετοιμασία του μεγάλου και ιερού αγώνα, ενός αγώνα που προμηνύονταν σκληρός και αδυσώπητος, αγώνας ζωής και θανάτου από την έκβαση του οποίου θα κρίνονταν η τύχη της φυλής μας.
Στο έργο αυτό ο Νικολίδης έδειξε μεγάλο και φλογερό ζήλο, αφοσιώθηκε δε ολόψυχα, παραβλέποντας τη λαμπρή επαγγελματική του σταδιοδρομία.
Σ’ αυτόν ο Ρήγας ανέθεσε τη μετάφραση του βιβλίου «Νέος Ανάχαρσις» του Αββά Μπαρθελεμί, το οποίο είναι ένας ύμνος στην ελληνική αρχαιότητα και το οποίο συνετέλεσε στη δημιουργία φιλελληνικού κλίματος στη Δ. Ευρώπη.
Η σκληρή μοίρα όμως δεν επέτρεψε να συνεχίσουν και να ολοκληρώσουν το έργο τους. Η αυστριακή αστυνομία μόλις έμαθε τη «συνωμοτική δράση» τους, τους έπιασε και τους φυλάκισε. Οι απολογίες τους διεσώθησαν στα αρχεία της αστυνομίας της Βιέννης και δημοσιεύτηκαν από το Φιλέλληνα Γάλλε καθηγητή Αιμίλιο Λεγκράν, μεταφράστηκαν δε από τον ιστορικό Σπύρο Λάμπρου. Το τέλος γράφτηκε στις φυλακές Βελιγραδίου τον Ιούνιο του 1798.
Αν και είναι αλήθεια ότι πολλές μορφές που έχουν εμπνευστεί από τα ευγενέστερα ιδανικά και που με την αυταπάρνηση και την αυτοθυσία τους θρόνιασαν στη συνείδηση του έθνους κι έγιναν σύμβολά του, όπως ο Ρήγας, ο Νικολίδης και οι άλλοι συνεταίροι τους, είναι μορφές πανελλήνιες που η ακτινοβολία τους καταυγάζει απ’ άκρη σ’ άκρη τον ελληνικό ουρανό και στέλνει το γλυκό της φως πολύ μακρύτερα ακόμα, στον ορίζοντα όλης της ανθρωπότητας , γιατί η απήχηση του έργου και της θυσίας τους είναι παγκόσμια.
Τέτοιες λοιπόν ολύμπιες μορφές ασφαλώς δεν εγκλωβίζονται και δεν χωρούν σ’ έναν μικρό και περιορισμένο τόπο, την ιδιαίτερη πατρίδα, αλλά πετούν σαν αετοί , αγκαλιάζουν και κάνουν πατρίδα ολόκληρη την Ελλάδα για την ελευθερία της οποίας αφοσιώθηκαν ολόψυχα και πρόσφεραν και την ύπαρξή τους ακόμα ολοκαύτωμα στο βωμό της κι έγιναν πρωτομάρτυρές της.
Η Ζίτσα σαν γενέτειρα του Νικολίδη δικαιούται να είναι περήφανη και να τον θεωρεί καύχημά της και πραγματικό στολίδι της .
Οι πρόγονοί μας κέρδισαν τις μάχες του πολέμου αλλά κέρδισαν και τις μάχες τις ειρήνης. Στην ειρήνη έκτιζαν Παρθενώνας και με τα έργα τους άφησαν άφωνο όλο τον υπόλοιπο κόσμο.
Ναι κι εμείς είμαστε έτοιμοι σήμερα να πεθάνουμε ,αν χρειαστεί, για την πατρίδα μας και η νεότερη ιστορία αλλά και η πρόσφατη έχει να δείξει πράξεις ηρωισμού και αυτοθυσίας απίστευτες. Φτάνει όμως να δείχνουμε τη λεβεντιά μας μόνο στον πόλεμο;
Καταφέραμε να κρατήσουμε τη θέση που μας χάρισε ο Παρθενώνας; Δείχνουμε σήμερα στον κόσμο ότι είμαστε αντάξιοι του πολιτισμού των προγόνων μας; Δημιουργούμε ή μόνον υπερηφανευόμαστε για το παρελθόν; Τι φταίει στ’ αλήθεια;
Φταίμε εμείς; Φταίνε οι εκάστοτε κυβερνώντες;
Φτάσαμε στο σημείο να μετράμε την πρόοδό μας με μέτρο το μικρότερο ή μεγαλύτερο χάος που οι μεν παραδίδουν και οι δε παραλαμβάνουν!
Δεν έχουμε σίγουρα σήμερα σαν μέτρο προόδου το μέτρο της ανάπτυξης, οικονομικής και πολιτιστικής, της ευημερίας , της διαφάνειας.
Φτάσαμε στο σημείο να χειροκροτούμε όποιον δεν κλέβει, όποιον δεν λαδώνεται , όποιον δεν υποσκάπτει, όποιον δεν επιβουλεύεται , λες και αυτές είναι αξίες για χειροκροτήματα. Λες ότι αυτά δεν είναι ηθική υποχρέωση του κάθε ατόμου και μάλιστα αυτών που κατέχουν υπεύθυνες θέσεις, αυτών που επηρεάζουν εξελίξεις, που χαράζουν γραμμές, που διαφυλάττουν τα δικαιώματα των πολλών. Χειροκροτούμε αυτούς ίσως γιατί δεν βρίσκουμε να χειροκροτήσουμε τους λίγους που ντόμπρα και δυναμικά παλεύουν για τις πραγματικές αξίες.
Σίγουρα όμως αυτοί υπάρχουν αλλά δυστυχώς η φωνή τους κάπου πνίγεται και δεν φτάνει σε μας για να τους χειροκροτήσουμε για να τους πούμε ένα δυνατό μπράβο. Η μόνη σωτηρία θα είναι αν αυτές οι φωνές κάποτε γίνουν πολλές, γίνουν βοή και γίνει συνείδηση όλων των πολιτών αλλά και των Κυβερνώντων ότι ένα Έθνος πάει μπροστά μόνο με χρηστή, έντιμη, υπεύθυνη και αποτελεσματική διοίκηση που θα την εφαρμόσουν και θα την ασκήσουν πολιτικοί έντιμοι, δουλευταράδες και ικανοί. Πολιτικοί με μόνη φιλοδοξία τους να τιμηθούν κάποτε με ένα δάφνινο στεφάνι για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στο Έθνος.
Ένα έθνος πάει μπροστά όταν αυτοί που κυβερνούν έχουν πίσω τους πολίτες υπεύθυνους και εργατικούς. Οι επερχόμενες γενιές θα έχουν να τιμήσουν κι αυτοί ήρωες του πολέμου, να τιμήσουν παλικάρια που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας μας.
Θα έχουν όμως να τιμήσουν ήρωες της ειρήνης, ήρωες που παρέδωσαν μια Ελλάδα καλύτερη από αυτή που παρέλαβαν. Θα έχουν να τιμήσουν ήρωες που ανάλωσαν τη ζωή τους για να χτίσουν μια Ελλάδα με τους πολίτες της να έχουν φιλοδοξίες για τον τόπο τους, να έχουν αξίες, να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο, να βάζουν στόχους ευγενείς και υψηλούς , να νιώθουν βαθιά την υποχρέωση για τις επερχόμενες γενιές. Τη θέση που μας ανήκει στην Ενωμένη Ευρώπη θα την κατακτήσουμε μόνο με σοβαρή δουλειά για ανάπτυξη και πρόοδο. Και όταν πια ανέβουμε το σκαλοπάτι αυτό, έχοντας πίσω και την ιστορική μας παράδοση, τότε να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε την υποστήριξη και το σεβασμό όλων των λαών.
Ο τόπος αυτός έχει ανάγκη από σύγχρονους Εθνεγέρτες . Εθνεγέρτες της ειρήνης. Ο λαός μας έχει φιλότιμο, πλάθεται, πείθεται, ακολουθεί αν βρεθούν οι κατάλληλοι τους οποίους θα πιστέψει και θα τους εμπιστευθεί. Δεν είναι εύκολο να ξεπηδήσουν σήμερα έτσι απλά νέοι Εθνεγέρτες που θα συνταράξουν στ’ αλήθεια το λαό. Γι’ αυτό ας πούμε στους εκάστοτε κυβερνώντες, ας αναλογιστούν τις ευθύνες που μόνοι τους θέλησαν να αναλάβουν, ας μπουν μπροστά και με το σάλπισμα του Θούριου ας πείσουν το λαό ότι από εδώ και πέρα ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ τους στόχος είναι να πάει μπροστά αυτός ο τόπος και τότε θα ιδούν ότι ο λαός θα τους κατανοήσει , θα τους ακολουθήσει και θα κάνει κι αυτός τη δική του επανάσταση για τις λαθεμένες αξίες, τους λαθεμένους στόχους, τις λαθεμένες νοοτροπίες
Παρασκευή 2 Μαΐου 2008
ΝΕΟΣ ΞΕΝΩΝΑΣ
Άρχισε να λειτουργεί στη Ζίτσα ο νέος ξενώνας (11 υπερούξ δωμάτια). Για πληροφορίες στο
WWW.agnantizitsas.gr
WWW.agnantizitsas.gr
ΟΜΟΡΦΕΣ ΓΩΝΙΕΣ ΤΗΣ ΖΙΤΣΑΣ
Παπαπέτρειο Λαογραφικό Μουσείο Ζίτσας
Κοινοτικές Στέρνες Μεγάλου Μαχαλά
Ο κόσμος υπέφερε πολύ κατά τα παλιά χρόνια από την έλλειψη του νερού κι ήταν επόμενο να κάνει χρήση αυτού με το σταγονόμετρο. Γι’ αυτό όσοι είχαν την οικονομική ευχέρεια έκαναν ιδιόκτητες στέρνες. Κοντά λοιπόν στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής το 1905 έγιναν οι στέρνες με δαπάνη του κληροδοτήματος Δημητρίου Ζιτσαίου.
Πλακόστρωτο στο Μεγάλο Μαχαλά ( Νουλέικα)
Πλακόστρωτο που οδηγεί στη ράχη του Φωτίου
ΓΙΟΡΤΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ
Όταν βαίνουν τα «κονίσματα»
Την Παρασκευή , γιορτή της Ζωοδόχου Πηγής είχαμε την καθιερωμένη λιτανεία (ένα έθιμο του χωριού που κρατάει από πολύ παλιά). Τα εικονίσματα από την εκκλησία της Παναγίας και αφού πρώτα έκαναν μια μικρή στάση στη Ρούγα, έφτασαν στον τελικό προορισμό τους προορισμό τους που ήταν πίσω από το νεκροταφείο. Εκεί ο ιερέας διάβασε ευχές για την καρποφορία των αμπέλων και πάσης φύσεως φυτών. Τα τελευταία χρόνια λόγω έλλειψης παιδιών γίνεται μεταφορά μόνο μιας εικόνας. Παρακάτω δημοσιεύομε ολόκληρη την ευχή του Αγίου Μάρτυρος Τρύφωνος , που διαβάζεται εκείνη την ημέρα.
Όντος μου εν Λαμψάκου Κώμη και τας χήνας επιμελουμένου μου και βόσκοντος, οργή κατήλθεν από Θεού παντοκράτορος ουκ εις τον τόπον εκείνον μόνον, αλλά και εις τας κύκλω περιχώρους, τουτέστιν οργή προς πάσαν άμπελον, χώραν τε, και κήπον, αθρόως των φύλλων και των καρπών βριθομένων, μαραινομένων και αφανιζομένων. Ορών ουν εγώ ο ελάχιστος Τρύφων, ούτω τηκομένους τους καρπούς και δια ταύτην την αιτίας δαπανωμένους τους ανθρώπους, τω παντελεί αφανισμώ των καρπών της γης, των τε χωραφίων, αμπέλων, κήπων και λαχάνων και παντοίων δένδρων τω τοιούτω ολέθρω παραδινομένων, διαπονηθείς, εδεήθην προς τον Κύριον και Θεόν μου, του γενέσθαι αφανή πάντα τα θηρία, τα προς αδικίαν και φθοράν υπάρχοντα των τε κήπων και χωραφίων και αμπέλων και παντοίων δένδρων τε και λαχάνων και μάλιστα των την κώμην εκείνην οικούντων της παρακειμένης λίμνης και προς υπόκλισιν και πρόσκλησίν μου παραγενομένων. Και δη εις προσευχήν κλίναντός μου το γόνυ και τας χείρας προς τον Θεόν εκπετάσαντος, ο εισακόύων των εις αυτόν πεποιθότων Θεός, αυτός εξαπέστειλε εξ ετοίμου κατοικητηρίου αυτού Άγγελον, του πατάξαι παν φύλον και παν γένος κακούργων θηρίων, των αδικούντων την άμπελον, την χώραν τε και τον κήπον των δούλων αυτού, ο και των θηρίων τούτων τα ονόματα σαφώς επιστάμενος. Οία: Κάμπη, Σκώληξ, Σκωληκοκάμπη, Σκάνθαρος, Βρούχος, Ακρίς, Επίμαλος, Καλιγάρις,Μακρόπους, Μύρμηξ, Φθείρ, Ρυγίτης, Φυλλίτης, Καυσοκόπος, Ερυσίβη, Κοχλοί, Ψαλίτης και είτι άλλο προσφυσούν και μαραίνον τον καρπόν της σταφυλής και των λοιπών ειδών και λαχάνων. Ου μην δε, αλλά και αυτός εγώ όρκω ταύτα εδέσμουν, του μηκέτι τους τόπους των εμέ προσκαλουμένων επιβαίνειν τούτους και διατρίβειν, αλλ’ επί αβάτων τόπων επέταξα απελθείν. Ο δε όρκος τούτος εστίν: Ορκίζω υμάς κατά των αγίων πολυομμάτων Χερουβείμ και των εξαπτερύγων Σεραφείμ, των ιπταμένων κύκλω του θρόνου και κραζόντων το Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ, εις δόξαν Θεού Πατρός Αμήν. Ορκίζω υμάς κατά των αγίων Αγγέλων και πάσης δυνάμεως και των μυρίων μυριάδων και χιλίων χιλιάδων, των φόβω πολλώ ισταμένων κατενώπιον της δόξης Κυρίου, μη αδικήσητε την άμπελον, μήτε την χώραν, μήτε τον κήπον των δέντρων τε και λαχάνων του δούλου του θεού, αλλά απέλθετε εις τα άγρια όρη, εις τα άκαρπα ξύλα, εις α εχαρίσατο υμίν ο Θεός την καθημερινήν τροφήν. Ορκίζω υμάς κατά του τιμίου Σώματος ημών δι’ ου και η σωτηρία εδόθη ημίν και απολύτρωσις και υπέρ ου μέλλομεν αποθνήσκειν, μη αδικήσητε μήτε την χώραν, μήτε την άμπελον, μήτε τον κήπον, μήτε παν δέντρον κάρπιμόν τε και άκαρπον, ή φύλλον λαχάνων αδικήσητε εκ του περιορισμού και τόπου του δούλου του Θεού. Ειδέ παρακούσητέ μου, και παραβήτε τον όρκον, ον ώρκισα υμάς, ουκ έχετε προς εμέ τον ταπεινόν και ελάχιστον Τρύφωνα, αλλά προς τον Θεόν του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ, τον ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς. Διό, καθώς προείπον υμίν, υπάγετε εις τα άγρια όρη, εις τα άκαρπα ξύλα. Ειδέ μη ακούσητέ μου, ικετεύειν μέλλω τον φιλάνθρωπον Θεόν, του αποστείλαι τον Άγγελον αυτού τον επί των θηρίων και σιδήρω και μολύβδω δήσει υμάς και αποκτενεί, άνθ’ ων τους όρκους και την προσευχήν εμού του ταπεινού ηθετήσατε Τρύφωνος. Αλλά και οι σρουθοί , πεμπόμενοι δι’ εμής προσευχής καταφάγονται υμάς. ‘Ετι ορκίζω υμάς κατά του μεγάλου ονόματος, του επί της πέτρας επιγραφέντος και μη βαστασάσης, αλλά διαρραγείσης, ωσεί κηρός προσώπου πυρός. Εξέλθετε εκ των καθ’ ημάς, εις ους προείπον υμίν, τόπους αβάτους και ανύδρους και ακάρπους. Εξέλθετε από του τόπου και περιορισμού των δούλων του Θεού, των καμέ προσκαλουμένων εις βοήθειαν αυτών και αντίληψιν και σωτηρίαν, ίνα και εν τούτοις δοξασθή το πανάγιον όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος και αι προσευχαί και αι αιτήσεις του ταπεινού Τρύφωνος εκπληρωθώσιν. Ότι τω Θεώ πρέπει δόξα και κράτος εις τους αιώνας των αιώνων , Αμήν.
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
Ξεκίνησαν οι εργασίες κατασκευής της βάσης και του βάθρου ,στο "Δασκαλιό" , για την τοποθέτηση της προτομής του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
Το έτος 1764 ο Άγιος Κοσμάς, έκανε την πρώτη περιοδεία του ,πέρασε από τη Ζίτσα και φιλοξενήθηκε στο μοναστήρι, όπου έμαθε για τη διακοπή της λειτουργίας του Σχολείου (κρυφού) κατά το έτος 1750, κι όπως διέδωσε η παράδοση επέπληξε τον ηγούμενο γι’ αυτό, σε ομιλία του δε προς τους κατοίκους της Ζίτσας ανέπτυξε τους λόγους που επέβαλαν την άμεση ίδρυση σχολειού και παρακίνησε τις γυναίκες να προσφέρουν και τα φλωριά ακόμα που είχαν ραμμένα στα φέσια που φορούσαν τότε στα κεφάλια τους με το ποσόν δε που συγκέντρωσε χτίστηκε το Σχολείο στη βορειοανατολική ακριβώς γωνία της περιοχής του Αγίου Νικολάου του μεγάλου Μαχαλά και το οποίον οι κάτοικοι ονόμαζαν «Δασκαλειό»
Το έδαφος τότε εκεί είχε την εξής διαμόρφωση: Ήταν επικλινής λοφίσκος, οι πρόποδες του οποίου σκέπαζαν και τμήμα του τοίχου του Ιερού της σημερινής εκκλησίας. Το σχολείο ήταν χτισμένο στην κορυφή του λοφίσκου, είχε δε είσοδο από τον επάνω δρόμο που οδηγεί προς τη βόρεια πλευρά της εκκλησίας. Όπως δε διέσωσε η παράδοση είχε και υπόγειο. Το απέναντι δε μικρό κτίριο που σώζονταν ολόκληρο ως το 1930 και χρησιμοποιούνταν από κάτοικο της Ζίτσας σαν αχυροκαλύβα κι έφερνε κι αυτό την ονομασία «Δασκαλειό» ήταν βοηθητικό οίκημα του πραγματικού «Δασκαλειού».
(πηγή βιβλίο Η ΖΙΤΣΑ- ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ – Β. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ)
Κυριακή 20 Απριλίου 2008
ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Σάββατο του Λαζάρου και οι μικρότεροι λένε τα κάλαντα του Λαζάρου ή το Λάζαρο όπως αλλιώς το λέγαμε παλιά. Σήμερα το έθιμο τείνει να εξαφανιστεί αν δεν το έχει κάνει ήδη.
Η φωτογρφία από το Zitsanews.blogspot.com
Σάββατο 19 Απριλίου 2008
ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΛΑΜΠΡΟΥ ΔΡΟΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ Θ. ΚΟΣΜΑ
Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΔΡΟΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΗ ΚΟΣΜΑ «Η ΖΙΤΣΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ» ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΣΤΗ ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΝ 4η ΑΠΡΙΛΗ 2008.
Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,
Εκλεκτοί μας καλεσμένοι, στο βαθμό που μου ανήκει ως Ζιτσιώτη και ως επί χρόνια λειτουργό της Ηπειρωτικής Αποδημίας, εκφράζω προς όλους σας τη μεγάλη μου συγκίνηση, τη χαρά και την τιμή, που ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμά μας βρίσκεστε σήμερα εδώ για να ανοίξουμε όλοι μαζί τις σελίδες του βιβλίου του Ζιτσιώτη ιστορικού και συγγραφέα, Θοδωρή Κοσμά, «Η Ζίτσα του 19ου αιώνα» ενός αιώνα που σημαδεύτηκε από ένα πλήθος κοινωνικών και ιδεολογικών ανακατατάξεων, με κορυφαία έκφραση τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα, και να αφήσουμε για λόγους περισσότερο αυτογνωσίας να απλωθεί από ΄κεί ανασυντεθειμένη η εικόνα της Ζίτσας της εποχής εκείνης. Μιας Ζίτσας που λειτούργησε αυτόνομα με τους δικούς της πνευματικούς και οικονομικούς παράγοντες, (Μονές, ευεργέτες, κληροδοτήματα, δάσκαλους, επιστήμονες και κληρικούς), και έδωσε τη δική της ισχυρή παρουσία στα Γράμματα και την Παιδεία, στοιχεία που προαπαιτήθηκαν για την Εθνική αφύπνιση και την πρόσκτηση των ιδεών και αξιών του Νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Επιτρέψτε μου όμως σαν άτομο που έζησε στο μακρύ απόηχο της Ζιτσιώτικης κουλτούρας του 19ου αιώνα, ενός απόηχου που συνέχεται και στις μέρες μας ακόμα, να αναφερθώ για λίγο στα στοιχεία της ταυτότητας της ιδιαίτερης πατρίδος μου κατά την εποχή εκείνη.
Η Ζίτσα εκείνης της εποχής και πριν ακόμα από το 1800 ως χώρος γεωγραφικός δεσπόζει στην περιοχή για το κλίμα της, τις φυσικές της ομορφιές και τη διαφορετικότητά της. Απωθημένη στο ομώνυμο υψίπεδό της τέσσερις ώρες πορεία βορειοδυτικά των Ιωαννίνων, ζει μέσα σε ένα ανθρωπογενές περιβάλλον που η ίδια έχει διαμορφώσει αιώνες πριν –αρχαιότητες δεν υπάρχουν-, λειτουργεί εντός της Οθωμανικής επικράτειας υπό καθεστώς σχετικής ελευθερίας (ελευθεροχωρίο)-δηλαδή ποτέ δεν έγινε τσιφλίκι-, αυτοδιοικείται από τη Δημογεροντία της, όλοι οι κάτοικοί της έχουν την ίδια γλώσσα και την ίδια θρησκεία και διαθέτουν ιδιόκτητη στέγη και κτηματική περιουσία. Έτσι, της παρέχονται οι δυνατότητες μιας κάποιας οικονομικής διαφοροποίησης, που την καθιστά ικανή να ανταποκρίνεται στη βαριά φορολογία του τυράννου αλλά και να εξασφαλίζει ευνοϊκότερους όρους ζωής. Είναι μια κοινωνία κατά βάση γεωργοκτηνοτροφική που προσπαθεί να μετεξελιχθεί κάνοντας βήματα προς την οικιακή βιοτεχνία και μεταποίηση, ζει με τις δικές της ελληνικές παραδόσεις και τροφοδοτείται πνευματικά από τις εκκλησιαστικές της ενορίες και από τις Μονές του Προφήτη Ηλία και των Πατέρων. Οι Μονές αυτές διαθέτουν πλούσια μετόχια στη Βλαχία και στη Ρωσία και κατά καιρούς αποκτούν σοβαρά εισοδήματα. Εδώ και εντός των Μονών σε περιόδους συνετής και χρηστής διοίκησης και διαχείρισης λειτουργούν από φωτισμένους κληρικούς μαθήματα κύρους τα οποία έλαβαν και οι μετέπειτα σπουδαίοι άντρες όπως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιερεμίας Α’, ο Μητροπολίτης Ουγγροβλαχίας Δοσίθεος Φιλίτης, φιλελεύθερο πνεύμα του καιρού και προστάτης των ελληνικών γραμμάτων όπως χαρακτηρίζεται από τον Κοραή και άλλους. Οι Μονές αυτές χορηγούν ακόμα και υποτροφίες για σπουδές στο Βουκουρέστι και σε άλλες πόλεις της Ευρώπης με δαπάνη των μετοχίων τους Αγίου Ιωάννη και Μίσλας.
Στο μεταξύ η Ζίτσα έχει δεχθεί και τον επηρεασμό από τα κηρύγματα του Πατροκοσμά του Αιτωλού, που με τις αυστηρές του παραινέσεις και τις γενναίες εισφορές των Ζιτσαίων ιδρύεται εκεί στα 1779 το πρώτο βασικό σχολείο, το Δασκαλειό όπως το ονόμασαν οι κάτοικοι.
Παράλληλα η τοπική κοινωνία ασφαλώς και προβληματίζεται από τα όσα μηνύματα μπορεί να κομίζουν οι κατά καιρούς επισκέψεις των περιηγητών που πυκνώνουν στη διάρκεια του 19ου αιώνα (Πουκεβίλ, Λόρδου Βύρωνα, Χουμχάουζ και άλλων πολλών περιηγητών), οι οποίοι καθίστανται και οι καλύτεροι αγγελιοφόροι της ύπαρξης ενός άλλου κόσμου με δικαιώματα και σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη. Έτσι με τα δεδομένα αυτά βρισκόμαστε μπροστά σε μια κοινωνία των χιλίων περίπου κατοίκων, που ήδη έχει αναβλέψει και προβληματιστεί κατά μεγάλο ποσοστό και είναι ικανή να δεχθεί, αφομοιώσει και εξακτινώσει στην περιοχή και ευρύτερα ακόμα τα κηρύγματα του Διαφωτισμού και του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, που γεννούν το αίτημα για απελεύθερη και δικαιότερη κοινωνία και για εθνική ολοκλήρωση. Οι ιδέες αυτές πέραν της όποιας όσμωσης μπορεί να προέρχεται από τη Γιαννιώτικη παιδεία και λογιοσύνη που μεσουρανεί εκείνη την εποχή με τους Αθανάσιο Ψαλίδα και Ιωάννη Βηλαρά, έρχονται από το Βουκουρέστι, τη Βλαχία και τη Ρωσία όπου ταξιδεμένοι Ζιτσιώτες ακολουθώντας το ρεύμα της εποχής λειτουργούν εκεί ως φωτισμένοι έμποροι, λόγιοι, επιστήμονες, δάσκαλοι, κληρικοί και ανώτεροι εκκλησιαστικοί και κρατικοί λειτουργοί κι ακόμα ως συνωμότες μέλη πατριωτικών εταιρειών όπως ο Δημήτριος Νικολίδης Ζιτσιώτης ιατρός και συμμάρτυρας του Ρήγα. Όλοι αυτοί, πατριδολάτρεις καθώς είναι και εμποτισμένοι με τις αρχές της φιλομουσίας, της φιλογένειας και της ευποιίας, ζώντας μέσα σε μια αντίληψη αξιακής στελέχωσης της κοινωνίας, διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξέλιξη των ελληνικών γραμμάτων, τόσο των χωρών όπου ζουν και προκόβουν (αλλοδαπή), όσο και στην ιδιαίτερη πατρίδα τους τη Ζίτσα, όπου ιδρύουν και λειτουργούν με δαπάνες τους πλήρη βασικά και μέσα σχολεία : αρρεναγωγείο, παρθεναγωγείο, μικτή αλληλοδιδακτική σχολή, σχολαρχείο και τάξεις γυμνασίου κατά το ανάλογο της ελεύθερης χώρας και της Ζωσιμαίας Σχολής.
Στα 1813 ιδρύεται και λειτουργεί το πρώτο πλήρες σχολείο, η σχολή των Ταξιαρχών, το οποίο και εφοδιάζεται με πλούσια βιβλιοθήκη, το 1858 ανεγείρεται η αλληλοδιδακτική σχολή, το 1872 το Φιλίτειο παρθεναγωγείο. Οι ευεργέτες της Ζίτσας θεσπίζουν ακόμα κληροδοτήματα, καθιερώνουν υποτροφίες και δωρεές και πραγματώνουν αργότερα έργα μακράς πνοής και ανάπτυξης της κοινότητας.
Αξιοποιώντας η ντόπια κοινωνία τα δεδομένα αυτά του ευεργετισμού παρά τις κατά περιόδους κακοδιοικήσεις και καταχρήσεις των κληροδοτημάτων κατορθώνει να αναδείξει τη Ζίτσα σε ένα ονομαστό εκπαιδευτικό πολιτιστικό και διοικητικό κέντρο εντός του Νεχιγέ των Κουρέντων που στα 1864 διαθέτει σταθμό χωροφυλακής στελεχωμένο με Τούρκους ζαπτιέδες και στα 1893 τηλεγραφείο και ταχυδρομείο, και στη συνέχεια υποδιοίκηση. Όλα αυτά καθιερώνουν τον ηγετικό ρόλο της Ζίτσας στην περιοχή ως ονομαστό επαρχιακό εκπαιδευτικό και διοικητικό κέντρο που συνεχίζει έτσι και μετά την απελευθέρωση του 1913, ως και σήμερα ακόμα.
Κυρίες και Κύριοι, δεν θα μακρύνω περισσότερο το λόγο μου, πρόθεσή μου ήταν να παραθέσω τα όσα προαναφέρθηκαν με την αίσθηση ότι όλα αυτά μαζί με τα όσα αποκομίσατε από τους προηγούμενους ομιλητές και την προβολή που προηγήθηκε, μπορούν να αποτελέσουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα τοποθετήσετε από μόνοι σας τα όσα με περίσσεια επιστημοσύνης ο Θοδωρής Κοσμάς, δόκιμος επιστήμονας, εκπαιδευτικός λειτουργός σήμερα της ιστορικής Ζωσιμαίας Σχολής κωδικοποιεί και καταγράφει στην έγκυρη συγγραφή του την οποία στη συνέχεια θα μας αναλύσουν με το λογισμό και τη σκέψη τους οι δύο επιφανείς πανεπιστημιακοί δάσκαλοι οι κ. Βασίλης Κύρκος καθηγητής της Φιλοσοφίας στα Πανεπιστήμια των Ιωαννίνων και της Αθήνας και Πασχάλης Κιτρομηλίδης καθηγητής της Πολιτικής Επιστήμης και της Δημόσιας Διοίκησης στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας, εραστές της επιστήμης και φίλοι της Ζίτσας, για τους οποίους αισθανόμαστε βαριά την τιμή που μας κάνουν.
Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΛΑΖ. ΔΡΟΣΟΣ
ΣΤΕΓΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ
ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ «ΕΛΕΝΗ ΓΥΡΑ»
Η ΕΚΠΟΜΠΗ «ΜΑΥΡΟ – ΑΣΠΡΟ»
ΤΟΥ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ ΕΤ3
Την Παρασκευή 11 Απριλίου 2008 η εκπομπή «Μαύρο-Άσπρο» του τηλεοπτικού καναλιού ΕΤ3 επισκέφτηκε την Στέγη Αυτιστικών Ατόμων «Ελένη Γύρα», στη Ζίτσα Ιωαννίνων, με αφορμή, αφενός, την προβολή της λειτουργίας του Πρότυπου Κέντρου Εκπαίδευσης και Διαβίωσης Ενήλικων Ατόμων με Αυτισμό στην Ελλάδα, που δίνει ανάσα ζωής τόσο στους ενοίκους όσο και στους γονείς τους, και αφετέρου την ανυπαρξία παρόμοιων δομών σε ολόκληρη την χώρα, με αποτέλεσμα την επιδείνωση της κατάστασης των ατόμων με αυτισμό και την απόγνωση των οικογενειών τους. Το συνεργείο και η δημοσιογράφος της εκπομπής έλαβαν πλάνα από τον χώρο και από τα εκπαιδευτικά προγράμματα των ενοίκων, καθώς επίσης πήραν συνεντεύξεις από το προσωπικό. Η εκπομπή προβλήθηκε την Παρασκευή 18 Απριλίου 2008 από την ΕΤ3 στις 12:30 το βράδυ και σε επανάληψη το Σάββατο 19 Απριλίου στις 6:00 το πρωί.
Δευτέρα 14 Απριλίου 2008
Κυριακή 6 Απριλίου 2008
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
ΧΟΡΟΣ 2008
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Σας προσκαλούμε στον ετήσιο χορό μας που θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008 στο NOVOTEL.Θα ακολουθήσει επιστολή για περισσότερες διευκρινήσεις.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο
Σας προσκαλούμε στον ετήσιο χορό μας που θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2008 στο NOVOTEL.Θα ακολουθήσει επιστολή για περισσότερες διευκρινήσεις.
Από το Διοικητικό Συμβούλιο
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ- ΕΚΛΟΓΕΣ 2008
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2008
ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣΤην Κυριακή 20 Ιανουαρίου και ώρα 10 π.μ πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Αδελφότητας η Ετήσια Γενική Συνέλευση που είχε ως κύρια θέματα για συζήτηση:Τον οικονομικό απολογισμόΤον απολογισμό πεπραγμένωνΤις προτάσεις των μελών
Εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ, Εξελεγκτικής Επιτροπής, Αντιπροσώπων στην Ομοσπονδία Άνω Καλαμά και Πανηπειρωτική Ο πρόεδρος της Αδελφότητας κος Παπαπάνος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Διοικητικού Συμβουλίου.
Ακολούθησε η κοπή της βασιλόπιτας (προσφορά του χωριανού μας Σταύρου Κ0ντονίκα), τυχερός φέτος ήταν ο Χρήστος ο Αλεξίου που στο δικό του κομμάτι ήταν το «φλουρί».
Παρόν στη Συνέλευση και ο Δήμαρχος κ. Πρωτόπαππας, με τον Αντιδήμαρχο κ. Μπότσιο και τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Νούσια.
Στην ομιλία του ο κ. δήμαρχος αφού πρώτα ευχήθηκε σε όλους Υγεία , έκανε ένα μικρό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε για το Δήμο μας.
Ανέφερε τα έργα που έχουν γίνει και τι έχει προγραμματιστεί για τη νέα χρονιά που διανύουμε.
Συγκεκριμένα μίλησε για την ανακαίνιση του Αγροτικού Ιατρείου, τη χρηματοδότηση της Πινακοθήκης από τη Ν.Α.Ι και την όσο το δυνατόν συντομότερη λειτουργία της (εκτίμησή του ότι θα λειτουργήσει εντός του Μαρτίου), την ταξινόμηση και καταγραφή των βιβλίων (βιβλιοθηκονόμηση) της Βαδοκείου Βιβλιοθήκης, την ολοκλήρωση της ασφαλτόστρωσης μέχρι του σημείου που γίνεται η συγκέντρωση του γάλατος, την ανακατασκευή και τον περιορισμό των διαρροών του δικτύου ύδρευσης, την πεζοδρόμηση και τον ηλεκτροφωτισμό από το χωρίο μέχρι το Γύρειο Ίδρυμα.
Στη συνέχεια το λόγο πήραν ο Αντιδήμαρχος κ. Μπότσιος και ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Νούσιας, ευχήθηκαν κι αυτοί με τη σειρά τους Χρόνια πολλά και ζήτησαν από τα μέλη της Αδελφότητας να βοηθήσουν με τις προτάσεις τους για την αναβάθμιση της Γιορτής του Κρασιού.
Στη συνέχεια Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας έκανε ανάλυση των Εσόδων και των εξόδων. Ζήτησε από τους παρευρισκόμενους και κάνει έκκληση μέσω τις εφημερίδας ώστε να βρεθούν κι άλλοι συγχωριανοί μας οι οποίοι είναι αρκετοί και που έχουν «καλή πένα» όπως είπε χαρακτηριστικά να βοηθήσουν με τα άρθρα τους, τα κείμενά τους να αυξηθεί η ύλη (ποιοτική και ποσοτική αύξηση).Αναφέρθηκε στην προτομή του Αγίου Κοσμά και ανέφερε ότι αυτή είναι πλέον έτοιμη , μένει μόνο να κατασκευαστεί η βάσης της ( βάθρο) καθώς και τη διαμόρφωση του χώρου. Έκανε έκκληση προς του απανταχού Ζιτσιώτες να συνδράμουν οικονομικά την προσπάθεια γιατί όπως τόνισε το ταμείο της Αδελφότητας είναι «φτωχό» . Ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι ο ετήσιος χορός της Αδελφότητας θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο NOVOTEL και ζήτησε απ’ όλους να στηρίξουν αυτό το θεσμό, φέρνοντας μαζί του και φίλους της Ζίτσας.Προτάσεις ΜελώνΜέλος εξέφρασε το παράπονο για τη μη ενεργό συμμετοχή στις εκδηλώσεις της αδελφότητας και πρότεινε να γραφεί στην εφημερίδα της Αδελφότητας κάλεσμα για μαζικότερη συμμετοχή και να βρεθούν τρόποι προσέγγισης της νεολαίας.Άλλη πρόταση που τέθηκε ήταν αυτή της διοργάνωσης εκδρομών στο εξωτερικό.
Εκλογές
Για το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχτηκαν αλφαβητικά οι:
Αθανασίου Σταυρούλα
Καραμίχου Κατερίνα
Μέγας Σταύρος
Πάντος Λέανδρος
Παπαδιαμάντη Ελένη
Παπαπάνος Αθανάσιος
Τσέλιος Ιωάννης
Αναπληρωματικοί:
Παπακώστας Νικόλαος
Δρόσος Μιχαήλ
Κοντονίκας Σταύρος
Εξάρχου Βασιλική
Φωτίου Ιωάννης
Για την Εξελεγκτική Επιτροπή:
Αλεξίου Χρήστος
Βάης Ιωάννης
Παπαγεωργίου Στ. Γεώργιος
Αντιπρόσωποι για την Ομοσπονδία Άνω Καλαμά:
Αθανασίου Αλεξάνδρα
Κοντονίκας Σταύρος
Μαγκλογιάννης Γεώργιος
Αντιπρόσωποι για την Πανηπειρωτική:
Δρόσος Λάμπρος
Δρόσος Μιχαήλ
Καραμίχου Κατερίνα
Μαγκλογιάννης Γεώργιος
Παπαπάνος Αθανάσιος
ΕΤΗΣΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣΤην Κυριακή 20 Ιανουαρίου και ώρα 10 π.μ πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Αδελφότητας η Ετήσια Γενική Συνέλευση που είχε ως κύρια θέματα για συζήτηση:Τον οικονομικό απολογισμόΤον απολογισμό πεπραγμένωνΤις προτάσεις των μελών
Εκλογές για την ανάδειξη νέου ΔΣ, Εξελεγκτικής Επιτροπής, Αντιπροσώπων στην Ομοσπονδία Άνω Καλαμά και Πανηπειρωτική Ο πρόεδρος της Αδελφότητας κος Παπαπάνος καλωσόρισε τους παρευρισκόμενους που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Διοικητικού Συμβουλίου.
Ακολούθησε η κοπή της βασιλόπιτας (προσφορά του χωριανού μας Σταύρου Κ0ντονίκα), τυχερός φέτος ήταν ο Χρήστος ο Αλεξίου που στο δικό του κομμάτι ήταν το «φλουρί».
Παρόν στη Συνέλευση και ο Δήμαρχος κ. Πρωτόπαππας, με τον Αντιδήμαρχο κ. Μπότσιο και τον Δημοτικό Σύμβουλο κ. Νούσια.
Στην ομιλία του ο κ. δήμαρχος αφού πρώτα ευχήθηκε σε όλους Υγεία , έκανε ένα μικρό απολογισμό της χρονιάς που πέρασε για το Δήμο μας.
Ανέφερε τα έργα που έχουν γίνει και τι έχει προγραμματιστεί για τη νέα χρονιά που διανύουμε.
Συγκεκριμένα μίλησε για την ανακαίνιση του Αγροτικού Ιατρείου, τη χρηματοδότηση της Πινακοθήκης από τη Ν.Α.Ι και την όσο το δυνατόν συντομότερη λειτουργία της (εκτίμησή του ότι θα λειτουργήσει εντός του Μαρτίου), την ταξινόμηση και καταγραφή των βιβλίων (βιβλιοθηκονόμηση) της Βαδοκείου Βιβλιοθήκης, την ολοκλήρωση της ασφαλτόστρωσης μέχρι του σημείου που γίνεται η συγκέντρωση του γάλατος, την ανακατασκευή και τον περιορισμό των διαρροών του δικτύου ύδρευσης, την πεζοδρόμηση και τον ηλεκτροφωτισμό από το χωρίο μέχρι το Γύρειο Ίδρυμα.
Στη συνέχεια το λόγο πήραν ο Αντιδήμαρχος κ. Μπότσιος και ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Νούσιας, ευχήθηκαν κι αυτοί με τη σειρά τους Χρόνια πολλά και ζήτησαν από τα μέλη της Αδελφότητας να βοηθήσουν με τις προτάσεις τους για την αναβάθμιση της Γιορτής του Κρασιού.
Στη συνέχεια Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας έκανε ανάλυση των Εσόδων και των εξόδων. Ζήτησε από τους παρευρισκόμενους και κάνει έκκληση μέσω τις εφημερίδας ώστε να βρεθούν κι άλλοι συγχωριανοί μας οι οποίοι είναι αρκετοί και που έχουν «καλή πένα» όπως είπε χαρακτηριστικά να βοηθήσουν με τα άρθρα τους, τα κείμενά τους να αυξηθεί η ύλη (ποιοτική και ποσοτική αύξηση).Αναφέρθηκε στην προτομή του Αγίου Κοσμά και ανέφερε ότι αυτή είναι πλέον έτοιμη , μένει μόνο να κατασκευαστεί η βάσης της ( βάθρο) καθώς και τη διαμόρφωση του χώρου. Έκανε έκκληση προς του απανταχού Ζιτσιώτες να συνδράμουν οικονομικά την προσπάθεια γιατί όπως τόνισε το ταμείο της Αδελφότητας είναι «φτωχό» . Ενημέρωσε τους παρευρισκόμενους ότι ο ετήσιος χορός της Αδελφότητας θα γίνει το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου στο ξενοδοχείο NOVOTEL και ζήτησε απ’ όλους να στηρίξουν αυτό το θεσμό, φέρνοντας μαζί του και φίλους της Ζίτσας.Προτάσεις ΜελώνΜέλος εξέφρασε το παράπονο για τη μη ενεργό συμμετοχή στις εκδηλώσεις της αδελφότητας και πρότεινε να γραφεί στην εφημερίδα της Αδελφότητας κάλεσμα για μαζικότερη συμμετοχή και να βρεθούν τρόποι προσέγγισης της νεολαίας.Άλλη πρόταση που τέθηκε ήταν αυτή της διοργάνωσης εκδρομών στο εξωτερικό.
Εκλογές
Για το Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχτηκαν αλφαβητικά οι:
Αθανασίου Σταυρούλα
Καραμίχου Κατερίνα
Μέγας Σταύρος
Πάντος Λέανδρος
Παπαδιαμάντη Ελένη
Παπαπάνος Αθανάσιος
Τσέλιος Ιωάννης
Αναπληρωματικοί:
Παπακώστας Νικόλαος
Δρόσος Μιχαήλ
Κοντονίκας Σταύρος
Εξάρχου Βασιλική
Φωτίου Ιωάννης
Για την Εξελεγκτική Επιτροπή:
Αλεξίου Χρήστος
Βάης Ιωάννης
Παπαγεωργίου Στ. Γεώργιος
Αντιπρόσωποι για την Ομοσπονδία Άνω Καλαμά:
Αθανασίου Αλεξάνδρα
Κοντονίκας Σταύρος
Μαγκλογιάννης Γεώργιος
Αντιπρόσωποι για την Πανηπειρωτική:
Δρόσος Λάμπρος
Δρόσος Μιχαήλ
Καραμίχου Κατερίνα
Μαγκλογιάννης Γεώργιος
Παπαπάνος Αθανάσιος
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007
ΤΟ ΤΣΑΪ- ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ στο NOVOTEL
Την Κυριακή στις 11 Νοεμβρίου με τη φροντίδα της πάντα ακούραστης Ελένης Παπαδιαμάντη, έγινε η καθιερωμένη συγκέντρωση των γυναικών στο ξενοδοχείο NOVOTEL με δαπάνη της Αδελφότητας.
Η ευχάριστη αίθουσα του ξενοδοχείου σε συνδυασμό με την περιποίηση του προσωπικού και τα εκλεκτά εδέσματα που συνόδευαν τον καφέ και το τσάι, δημιούργησαν μια θαυμάσια ατμόσφαιρα για επικοινωνία και κουβεντούλα.
Η συμμετοχή ήταν η αναμενόμενη. Σίγουρα είναι μια ωραία εκδήλωση που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ατονήσει, αλλά αντίθετα να γίνει προσπάθεια μεγαλύτερης κινητοποίησης και επιτυχίας.
Την Κυριακή στις 11 Νοεμβρίου με τη φροντίδα της πάντα ακούραστης Ελένης Παπαδιαμάντη, έγινε η καθιερωμένη συγκέντρωση των γυναικών στο ξενοδοχείο NOVOTEL με δαπάνη της Αδελφότητας.
Η ευχάριστη αίθουσα του ξενοδοχείου σε συνδυασμό με την περιποίηση του προσωπικού και τα εκλεκτά εδέσματα που συνόδευαν τον καφέ και το τσάι, δημιούργησαν μια θαυμάσια ατμόσφαιρα για επικοινωνία και κουβεντούλα.
Η συμμετοχή ήταν η αναμενόμενη. Σίγουρα είναι μια ωραία εκδήλωση που σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να ατονήσει, αλλά αντίθετα να γίνει προσπάθεια μεγαλύτερης κινητοποίησης και επιτυχίας.
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2007
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας ζητά από τους απανταχού Ζιτσιώτες την οικονομική στήριξη για την ανέγερση της προτομής του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Τις προσφορές σας μπορείτε να τις στείλετε με ταχυδρομική επιταγή στη Διεύθυνση: ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ Βηλαρά 7 104 37 Αθήνα
Με την ένδειξη «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
Σας γνωστοποιούμε ότι η προτομή βρίσκεται στα χέρια του Διοικητικού Συμβουλίου . Ο γλύπτης που φιλοτέχνησε την προτομή ήταν ο κ. Γεωργίου.
Ήδη ανατέθηκε στον συγχωριανό μας κ. Στέφανο Μαγκλογιάννη να κατασκευάσει τη βάση στην οποία θα τοποθετηθεί η προτομή στο χώρο του δασκαλιού, ο οποίος έχει οριστεί με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Περιμένουμε τη συμπαράσταση και την υλική υποστήριξη απ’ όλους εσάς τους επώνυμους και ανώνυμους Ζιτσιώτες.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Αδελφότητας ζητά από τους απανταχού Ζιτσιώτες την οικονομική στήριξη για την ανέγερση της προτομής του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Τις προσφορές σας μπορείτε να τις στείλετε με ταχυδρομική επιταγή στη Διεύθυνση: ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΖΙΤΣΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΟΥ Βηλαρά 7 104 37 Αθήνα
Με την ένδειξη «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
Σας γνωστοποιούμε ότι η προτομή βρίσκεται στα χέρια του Διοικητικού Συμβουλίου . Ο γλύπτης που φιλοτέχνησε την προτομή ήταν ο κ. Γεωργίου.
Ήδη ανατέθηκε στον συγχωριανό μας κ. Στέφανο Μαγκλογιάννη να κατασκευάσει τη βάση στην οποία θα τοποθετηθεί η προτομή στο χώρο του δασκαλιού, ο οποίος έχει οριστεί με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Περιμένουμε τη συμπαράσταση και την υλική υποστήριξη απ’ όλους εσάς τους επώνυμους και ανώνυμους Ζιτσιώτες.
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2007
Πέμπτη 2 Αυγούστου 2007
5ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΚΛΑΡΙΝΟΥ
5ος ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΚΛΑΡΙΝΟΥ ΖΙΤΣΑΣ
Στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του χωριού μας πραγματοποιήθηκε ο πέμπτος διαγωνισμός δημοτικού κλαρίνου Ζίτσας, στις 30 Ιουλίου 2007. Ο διαγωνισμός αυτός θεσπίστηκε με αφορμή τον πρόωρο και άδικο θάνατο του νεαρού συγχωριανού μας και πολλά υποσχόμενου κλαρινίστα Χρήστου Καραφέρη, που παρά το νεαρό της ηλικίας του, μόλις 18 ετών, αγάπησε με πάθος τη δημοτική μουσική και αναδείχτηκε σε δεξιοτέχνη του κλαρίνου. Για το λόγο αυτό αποφασίστηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο το πρώτο βραβείο να έχει το όνομα «Χρήστος Καραφέρης».
Το κλαρίνο αποτελεί το κυρίαρχο όργανο της παραδοσιακής μουσικής, που έχει τις ρίζες της απλωμένες βαθιά μέσα στην αρχαία ελληνική και βυζαντινή μουσική παράδοση, βάση της οποίας είναι το πεντατονικό σύστημα. Ο γλυκός και συναισθηματικός ήχος του ηπειρώτικου κλαρίνου, άλλοτε πιο χαρούμενος και άλλοτε απόλυτα λυπητερός σαν βαρύ γυναικείο μοιρολόι, είναι άρρηκτα συνυφασμένος με την ιδιάζουσα φύση των Ηπειρωτών και συνοδεύει ακούραστα, ακόμα και σήμερα, όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής, χαρές και λύπες.
Το κύριο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε διαγωνισμό δημοτικού κλαρίνου για νέους μουσικούς που αγάπησαν την παραδοσιακή μουσική και αποφάσισαν να ασχοληθούν με την εκμάθηση του κλαρίνου. Στο διαγωνισμό πήραν μέρος 5 νέοι ηλικίας έως και 18 ετών. Φέτος οι συμμετέχοντες λίγοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Ο πρώτος νικητής του διαγωνισμού πήρε το χρηματικό έπαθλο των 300 €, Ο δεύτερος 200 € και ο τρίτος νικητής 100 €. Σε όλους τους συμμετέχοντες δόθηκε αναμνηστικό δίπλωμα .
Τέλος ο δήμαρχος κ. Πρωτόπαππας κάλεσε τους νικητές του διαγωνισμού να παίξουν κλαρίνο στη γιορτή του Κρασιού.
Κλείνοντας ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου με τον έκτο διαγωνισμό δημοτικού κλαρίνου, ευελπιστώντας σε περισσότερες συμμετοχές παιδιών και σε μεγαλύτερη συμμετοχή από πλευράς κοινού.
Στα πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων του χωριού μας πραγματοποιήθηκε ο πέμπτος διαγωνισμός δημοτικού κλαρίνου Ζίτσας, στις 30 Ιουλίου 2007. Ο διαγωνισμός αυτός θεσπίστηκε με αφορμή τον πρόωρο και άδικο θάνατο του νεαρού συγχωριανού μας και πολλά υποσχόμενου κλαρινίστα Χρήστου Καραφέρη, που παρά το νεαρό της ηλικίας του, μόλις 18 ετών, αγάπησε με πάθος τη δημοτική μουσική και αναδείχτηκε σε δεξιοτέχνη του κλαρίνου. Για το λόγο αυτό αποφασίστηκε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο το πρώτο βραβείο να έχει το όνομα «Χρήστος Καραφέρης».
Το κλαρίνο αποτελεί το κυρίαρχο όργανο της παραδοσιακής μουσικής, που έχει τις ρίζες της απλωμένες βαθιά μέσα στην αρχαία ελληνική και βυζαντινή μουσική παράδοση, βάση της οποίας είναι το πεντατονικό σύστημα. Ο γλυκός και συναισθηματικός ήχος του ηπειρώτικου κλαρίνου, άλλοτε πιο χαρούμενος και άλλοτε απόλυτα λυπητερός σαν βαρύ γυναικείο μοιρολόι, είναι άρρηκτα συνυφασμένος με την ιδιάζουσα φύση των Ηπειρωτών και συνοδεύει ακούραστα, ακόμα και σήμερα, όλες τις εκφάνσεις της καθημερινής τους ζωής, χαρές και λύπες.
Το κύριο μέρος της εκδήλωσης περιλάμβανε διαγωνισμό δημοτικού κλαρίνου για νέους μουσικούς που αγάπησαν την παραδοσιακή μουσική και αποφάσισαν να ασχοληθούν με την εκμάθηση του κλαρίνου. Στο διαγωνισμό πήραν μέρος 5 νέοι ηλικίας έως και 18 ετών. Φέτος οι συμμετέχοντες λίγοι σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια.
Ο πρώτος νικητής του διαγωνισμού πήρε το χρηματικό έπαθλο των 300 €, Ο δεύτερος 200 € και ο τρίτος νικητής 100 €. Σε όλους τους συμμετέχοντες δόθηκε αναμνηστικό δίπλωμα .
Τέλος ο δήμαρχος κ. Πρωτόπαππας κάλεσε τους νικητές του διαγωνισμού να παίξουν κλαρίνο στη γιορτή του Κρασιού.
Κλείνοντας ανανεώνουμε το ραντεβού μας για του χρόνου με τον έκτο διαγωνισμό δημοτικού κλαρίνου, ευελπιστώντας σε περισσότερες συμμετοχές παιδιών και σε μεγαλύτερη συμμετοχή από πλευράς κοινού.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2007- ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΏΣΕΩΝ ΔΗΜΟΥ ΖΙΤΣΑΣ 2007-08-02
Ο Δήμος Ζίτσας σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους του Δήμου διοργανώνει και για φέτος πληθώρα εκδηλώσεων (πολιτιστικών και Αθλητικών) για όλες τις ηλικίες:
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007 στο ΔΔ Καρίτσας και ώρα 21:00 θεατρική παράσταση με τίτλο «Γεια σου Ελλάδα και οι 300 έχουν ταλέντο» από το Ηπειρωτικό θέατρο Αθηνών Χρήστου Ζήκα.
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007 στο ΔΔ Ζίτσας, Πανελλήνιος διαγωνισμός κλαρίνου στο Πνευματικό Κέντρο του ΔΔ Ζίτσας
Τετάρτη 1 Αυγούστου εθελοντική αιμοδοσία από ώρα 17:30- 20:30 στο ΔΔ Καρίτσας από το Μορφωτικό Αθλητικό Σύλλογο Νέων Καρίτσας.
Σάββατο 4 και Κυριακή 5 Αυγούστου διήμερο απόδρασης στον ποταμό Καλαμά και στο ΔΔ Δαφνοφύτου στη θέση «πλός» (rafting, kagiak, εναέριο πέρασμα και τοξοβολία)
Πέμπτη 9 , Παρασκευή 10 , Σάββατο 11 και Κυριακή 12 Αυγούστου τουρνουά ποδοσφαίρου 5 Χ 5 στο γήπεδο ΔΔ Πρωτόπαππα.
Σάββατο 11 Αυγούστου 21:00 στο ΔΔ Πρωτόπαππα θεατρική παράσταση με τίτλο «Οι κλέφτες του χρόνου» θέατρο Λήδρα.
Δευτέρα 13, Τρίτη 14 και Τετάρτη 15 Αυγούστου παραδοσιακό πανηγύρι στο ΔΔ Καρίτσας.
Τρίτη 14 και Τετάρτη 15 Αυγούστου παραδοσιακό πανηγύρι στη Μονή Πατέρων του ΔΔ Λιθίνου.
Τετάρτη 15 Αυγούστου και ώρα 18:30 αγώνας δρόμου παίδων και εφήβων στο ΔΔ Καρίτσας.
17, 18 και 19 Αυγούστου Γιορτή Κρασιού Ζίτσας
Παρασκευή 17 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με το συγκρότημα του Σταύρου Καψάλη- Λαϊκό πρόγραμμα με τους Άγγελο και Στέλιο Διονυσίου)
Σάββατο 18 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με το συγκρότημα Λάμπρος Καραφέρης – Χορευτικά και Λαϊκό πρόγραμμα με τον Θέμη Αδαμαντίδη)
Κυριακή 19 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με τα συγκροτήματα Γρηγόρη Καψάλη- Γιάννη Καραγιάννη και τραγούδι το Σάββα Σιάτρα και Λαϊκά και ρεμπέτικα με τη Νάντια Καραγιάννη)
11. Τρίτη 21 Αυγούστου θεατρική παράσταση με τίτλο «Δάφνες και πικροδάφνες» ώρα 21:00 στον Προφήτη Ηλία του ΔΔ Ζίτσας από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Σάββατο 25 Αυγούστου βραδιά αφιερωμένη στην Τρίτη Ηλικία.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΖΙΤΣΑΣ
Ο Δήμος Ζίτσας σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους του Δήμου διοργανώνει και για φέτος πληθώρα εκδηλώσεων (πολιτιστικών και Αθλητικών) για όλες τις ηλικίες:
Τετάρτη 25 Ιουλίου 2007 στο ΔΔ Καρίτσας και ώρα 21:00 θεατρική παράσταση με τίτλο «Γεια σου Ελλάδα και οι 300 έχουν ταλέντο» από το Ηπειρωτικό θέατρο Αθηνών Χρήστου Ζήκα.
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007 στο ΔΔ Ζίτσας, Πανελλήνιος διαγωνισμός κλαρίνου στο Πνευματικό Κέντρο του ΔΔ Ζίτσας
Τετάρτη 1 Αυγούστου εθελοντική αιμοδοσία από ώρα 17:30- 20:30 στο ΔΔ Καρίτσας από το Μορφωτικό Αθλητικό Σύλλογο Νέων Καρίτσας.
Σάββατο 4 και Κυριακή 5 Αυγούστου διήμερο απόδρασης στον ποταμό Καλαμά και στο ΔΔ Δαφνοφύτου στη θέση «πλός» (rafting, kagiak, εναέριο πέρασμα και τοξοβολία)
Πέμπτη 9 , Παρασκευή 10 , Σάββατο 11 και Κυριακή 12 Αυγούστου τουρνουά ποδοσφαίρου 5 Χ 5 στο γήπεδο ΔΔ Πρωτόπαππα.
Σάββατο 11 Αυγούστου 21:00 στο ΔΔ Πρωτόπαππα θεατρική παράσταση με τίτλο «Οι κλέφτες του χρόνου» θέατρο Λήδρα.
Δευτέρα 13, Τρίτη 14 και Τετάρτη 15 Αυγούστου παραδοσιακό πανηγύρι στο ΔΔ Καρίτσας.
Τρίτη 14 και Τετάρτη 15 Αυγούστου παραδοσιακό πανηγύρι στη Μονή Πατέρων του ΔΔ Λιθίνου.
Τετάρτη 15 Αυγούστου και ώρα 18:30 αγώνας δρόμου παίδων και εφήβων στο ΔΔ Καρίτσας.
17, 18 και 19 Αυγούστου Γιορτή Κρασιού Ζίτσας
Παρασκευή 17 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με το συγκρότημα του Σταύρου Καψάλη- Λαϊκό πρόγραμμα με τους Άγγελο και Στέλιο Διονυσίου)
Σάββατο 18 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με το συγκρότημα Λάμπρος Καραφέρης – Χορευτικά και Λαϊκό πρόγραμμα με τον Θέμη Αδαμαντίδη)
Κυριακή 19 Αυγούστου (Παραδοσιακή μουσική με τα συγκροτήματα Γρηγόρη Καψάλη- Γιάννη Καραγιάννη και τραγούδι το Σάββα Σιάτρα και Λαϊκά και ρεμπέτικα με τη Νάντια Καραγιάννη)
11. Τρίτη 21 Αυγούστου θεατρική παράσταση με τίτλο «Δάφνες και πικροδάφνες» ώρα 21:00 στον Προφήτη Ηλία του ΔΔ Ζίτσας από το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων.
Σάββατο 25 Αυγούστου βραδιά αφιερωμένη στην Τρίτη Ηλικία.
ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟ ΖΙΤΣΑΣ
ΒΑΔΟΚΕΙΟΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
ΔΗΜΟΣ ΖΙΤΣΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Δήμος Ζίτσας βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει στους Δημότες του ότι η ταξινόμηση στη Βαδόκειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζίτσας τελείωσε. Τα βιβλία αριθμήθηκαν και τοποθετήθηκαν στη θέση τους από βιβλιοθηκονόμο και η λειτουργία της θα αρχίσει κανονικά από τη Δευτέρα 30-07-2007.
Ημέρες λειτουργίας : Δευτέρα – Παρασκευή
Ώρες λειτουργίας: 08:00 - 12:00
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Ο Δήμος Ζίτσας βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει στους Δημότες του ότι η ταξινόμηση στη Βαδόκειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζίτσας τελείωσε. Τα βιβλία αριθμήθηκαν και τοποθετήθηκαν στη θέση τους από βιβλιοθηκονόμο και η λειτουργία της θα αρχίσει κανονικά από τη Δευτέρα 30-07-2007.
Ημέρες λειτουργίας : Δευτέρα – Παρασκευή
Ώρες λειτουργίας: 08:00 - 12:00
Σάββατο 7 Ιουλίου 2007
ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΛΑΜΟΣ (1913 –2007)
Το παρόν τεύχος της εφημερίδας είναι γεμάτο εικόνες και φως. Το παρόν τεύχος είναι αφιερωμένο σε έναν μεγάλο άνθρωπο που έφυγε από κοντά μας τον προηγούμενο μήνα.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Κώστας Μαλάμος, που εκτός από μεγάλος και διάσημος ζωγράφος, υπήρξε σπουδαίος οικογενειάρχης, ανοιχτό καλλιτεχνικό πνεύμα και πάνω από όλα, εραστής παθιασμένος για πάνω από 90 χρόνια με την γενέτειρά του, τη Ζίτσα.
Ακόμη και αν δεν έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Ζίτσα, την αγάπησε σφόδρα, την αποζητούσε συνέχεια και δεν παράλειπε να την τιμάει με λόγια και με πράξεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Για το έργο του Μαλάμου, τη σπουδαιότητά του και τη διαχρονική του αξία, παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από κριτικές σημαντικών ανθρώπων της Τέχνης, που ο λόγος τους βαρύνει ιδιαίτερα.
Αυτά στα οποία θα αναφερθούμε είναι μόνο για τον άνθρωπο και συγχωριανό Κώστα Μαλάμο. Έναν άνθρωπο με σπάνιο ήθος, έμφυτη σεμνότητα και πολύ
αγάπη για τον τόπο καταγωγής του, τη
Ζίτσα
Αγάπη που τη μεταλαμπάδευσε στη σύζυγό του, ζωγράφο Ιωάννα Μητσέα – Μαλάμου, καθώς και στα παιδιά του, την Έφη και τον Γιάννη Πανόπουλο και η οποία βρήκε πολλούς τρόπους εκδήλωσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, με αποκορύφωμα την πραγματοποίηση του ονείρου του για ίδρυση Πινακοθήκης στη Ζίτσα, με μεγάλο αριθμό έργων Τέχνης, Ζωγραφικούς Πίνακες και Χαρακτικά, που τα δώρισε για το σκοπό αυτό. Η Πινακοθήκη τελεί υπό την εποπτεία του συσταθέντος για αυτό το λόγο, ιδρύματος Μαλάμου και του εκάστοτε Δημάρχου της Ζίτσας. (Να σημειώσουμε ότι η Πινακοθήκη στεγάζεται στο κτίριο, πρώην Αστική, που έχει διαθέσει ο Δήμος Ζίτσας και το οποίο πρόκειται να λειτουργήσει κανονικά, σύντομα).
Όλοι μας θεωρούμε και νιώθουμε τη μικρή μας Ζίτσα φτωχότερη μετά από απώλειες τέτοιων προσωπικοτήτων. Προσωπικοτήτων που φώτιζαν και θα εξακολουθήσουν να φωτίζουν με το παράδειγμα τους τη ζωή μας και θα προάγουν τον πολιτισμό μας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1913, όπου ο πατέρας του αυτοεξορίστηκε, για να αποφύγει τη δίωξη των Τούρκων, μετά την αποτυχία της προσπάθειας των Γαριβαλδινών, το 1912 στο Δρίσκο, για να απελευθερώσουν την Ήπειρο. Τον ίδιο χρόνο, με την απελευθέρωση της Ηπείρου, επιστρέφει με τους γονείς του στα Ιωάννινα.
Τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του τα έζησε στο χωριό του, τη Ζίτσα. Το σπίτι του βρισκόταν κοντά στη συνοικία όπου έμεναν οι ονομαστοί σε όλη την περιοχή οργανοπαίκτες δημοτικής μουσικής, από τους οποίους ο πιο σπουδαίος ήταν ο Λεωνίδας Κώτσης – Νίδα τον λέγανε – που έπαιζε το κλαρίνο. Από αυτούς πήρε τη μουσική του παιδεία. Την εικαστική του εμπειρία την έλαβε στο εκκλησάκι της ενορίας του, στον Άη Ταξιάρχη, όπου ο παππούς ήταν εκκλησιαστικός επίτροπος. Ο Αη Ταξιάρχης ήταν ένας μικρός ναός στην κάτω γειτονιά του χωριού, ιστορημένος το 1648 από κάποιον Κωνσταντίνου.
Γύρω στα 1918 ο πατέρας του άνοιξε ένα ζαχαροπλαστείο αθηναϊκού τύπου στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων. Αυτό που τον εντυπωσίαζε πάνω από όλα ήταν οι κρεμασμένες ζωγραφιές στους τοίχους με ήρωες του 1821. Ξεχωριστή εντύπωση του έκανε η Μπουμπουλίνα. Αυτές οι ελαιογραφίες ήταν τόσο διαφορετικές από τις εικόνες του Αη Ταξιάρχη της Ζίτσας…τον περισσότερο καιρό, ιδίως το καλοκαίρι, έπαιζε στο ζαχαροπλαστείο μια μικρή ορχήστρα,. Αυτή η μουσική ήταν τόσο διαφορετική από του Νίδα…
Οι ζωγραφιές με τους ήρωες, η καινούρια μουσική, το θέατρο που πολλές φορές έπαιζαν κλιμάκια του Εθνικού Θεάτρου άλλαξαν εντελώς την αίσθηση που είχε έως τότε για τη μουσική και τη ζωγραφική…
Στο δημοτικό σχολείο ένας από τους δασκάλους του που διαπίστωσαν την κλίση του στη ζωγραφική ήταν ο Σωτήρης Δαγκλής, πατέρας του χαράκτη, φίλου και συγχωριανού του Χρήστου Δαγκλή.
Το 1931 έρχεται στην Αθήνα με υποτροφία του Ιδρύματος Αναστασίου Φιλίτη και τον επόμενο χρόνο γίνεται δεκτός στην Σχολή Καλών Τεχνών με πρώτο δάσκαλό τον Παύλο Μαθιόπουλο και στη συνέχεια τον Ουμβέρτο Αργυρό και τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Τον Σεπτέμβρη του 1933 πραγματοποιεί στα Γιάννενα την πρώτη του καλλιτεχνική έκθεση.
1935-1936: Εκθέτει με άλλους σπουδαστές στον Παρνασσό.
1937: Με την αποφοίτηση του από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, παίρνει το Δίπλωμα του με Α΄ Βραβείο στο γυμνό και με έπαινο στο γυμνό νυκτός.
1937: Τον ίδιο χρόνο ανοίγει στην Αθήνα Φροντιστήριο Ζωγραφικής. Το 1938 διορίζεται στο καλλιτεχνικό τμήμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Ακολουθεί η στράτευσή του. Τον Οκτώβριο του 1940, λίγες μέρες μετά την απόλυσή του, κηρύσσεται ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος.
Η κατάρρευση του Μετώπου τον βρίσκει σε περιπετειώδη πορεία προς την Αθήνα. Στο Αγρίνιο ανταμώνει με το γλύπτη Χρήστο Καπράλο, συσπουδαστή του στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο Καπράλος τον παίρνει μαζί του στο χωριό του, στο Παναιτώλιο, όπου είναι το σπίτι του και το ατελιέ του. Επιστρέφοντας στην Αθήνα βρίσκει τη θέση του στο Μουσείο κατειλημμένη από δυο «συναδέλφους». Η κατοχική κυβέρνηση τον είχε απολύσει.
Μετά τον γάμο του με τη ζωγράφο Ιωάννα Μητσέα, για να επιβιώσουν, φεύγουν το Νοέμβρη του 1941 για τα Γιάννενα. Το 1942 εκθέτουν στα Γιάννενα. Πολλά από αυτά τα ανταλλάσσουν με τρόφιμα. Παρά τις ενοχλήσεις των Ιταλών, που τους θεωρούσαν υπόπτους για αντίσταση και κατασκοπεία και ανεπιθύμητους, ζωγράφιζαν και οι δυο πολύ. Σύντομα, όμως αναγκάστηκαν να γυρίσουν στην Αθήνα.
Το 1943 προσλαμβάνεται στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1944 το Υπουργείο Παιδείας ιδρύει παράρτημα της Α.Σ.Κ.Τ. στον Πύργο της Τήνου και του αναθέτει την διεύθυνση. Δεν αποδέχεται το διορισμό και το Υπουργείο Παιδείας τον απολύει.
Το 1946, μετά την απελευθέρωση, μετέχει στην πρώτη μεταπολεμική έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, που γίνεται με πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας στη Στοκχόλμη, με το έργο «Φευγιό». Τον ίδιο χρόνο αναλαμβάνει να διδάξει Τεχνικά στο Κολέγιο Αθηνών. Το 1946 του απονέμεται υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι. Δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.
Το 1958 και για πέντε περίπου χρόνια συνεργάζεται με τα Ελεύθερα Σπουδαστήρια Καλών Τεχνών Βακαλό, όπου διδάσκει τύπους γραμμάτων.
1948: Εκθέτει στο Κολέγιο Αθηνών μαζί με την Ιωάννα Μητσέα – Μαλάμου και τον Νίκο Νάκη (Καρτωνάκη), εγκαινιάζοντας το θεσμό εκθέσεων σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης για εκπαιδευτικούς λόγους.
1949: Γεννιέται το μοναδικό του παιδί, η Έφη.
1951: Πραγματοποιεί το πρώτο του ταξίδι στο Παρίσι.
1952: Παίρνει μέρος για πρώτη φορά σε Πανελλήνια Έκθεση στο Ζάππειο
1957: Εκθέτει με άλλους συμπατριώτες τους Ηπειρώτες καλλιτέχνες στα Γιάννενα.
1960: Ιδρύει στα Γιάννενα την «Πινακοθήκη Νεοελληνικής Τέχνης» με τη συμβολή πολλών συναδέλφων του και άλλων φιλότεχνων, με κυριότερο τον Ευριπίδη Κουτλίδη που προσέφερε περί τα 20 έργα, καθώς και τη συνεργασία του σωματείου «Οι Φίλοι των Ιωαννίνων»
1961: Γίνεται μέλος του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου (Κ.Ε.Ε.)
Στη διάρκεια των χρόνων που ακολουθούν και διαρκώς μέχρι και το τέλος της ζωής του μετέχει σε πολλές Ομαδικές και Ατομικές Εκθέσεις σε μεγάλες γκαλερί και Αίθουσες Τέχνης τόσο σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (Γιάννενα, Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, Λάρισα, Αγρίνιο, Ηράκλειο και αλλού), όσο και σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις (Λονδίνο, Βουκουρέστι, Δουβλίνο, Λιουμπλιάνα, Αλεξάνδρεια, Ντόρτμούντ Γερμανίας κ.α.).
Ενώ, το 1967 μετέχει στο «Salon de l’ Arte Libre» στο Παρίσι, όπου την επόμενη χρονιά παίρνει και Μετάλλιο με δίπλωμα, καθώς επίσης μετέχει και στη « B Biennale delle Regioni» στην Αγκόνα, όπου παίρνει Μετάλλιο με δίπλωμα.
Το 1974 παίρνει μέρος σε ομαδική έκθεση στην Αμμόχωστο και μετέχει στην έκθεση για τον αγώνα της Κύπρου συγχρόνως σε διάφορες Γκαλερί της Αθήνας.
Το 1980 εκλέγεται Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.).
Το 1983 η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος του απονέμει Μετάλλιο. Την ίδια χρονιά διοργανώνεται κοινή έκθεση του Χρήστου Δαγκλή και Κώστα Μαλάμου στο χωριό τους, τη Ζίτσα , με την ευκαιρία ανέγερσης της εκεί Βιβλιοθήκης, δωρεά του ζεύγους Αθ. Βαδόκα.
1984: Γίνεται μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Αθήνας.
Απονομή Μεταλλίου από τον Δήμο Ιωαννιτών. Απονομή Μεταλλίου από το Δήμο Αθηναίων.
Εκλέγεται Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξ. Σούτσου.
1992: Το Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, σε συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού, τον εκλέγει ως υποψήφιο για το βραβείο UNESCO για την Ειρήνη. Το Κολέγιο Αθηνών του απονέμει Τιμητικό Δίπλωμα.
1994: Η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει το Χάλκινο Μετάλλιο με δίπλωμα.
1997: Απονομή πλακέτας από τον «Οικουμενικό Ελληνισμό».
1999: Προσφορά Ομαδικού Πορτραίτου, Παραλλαγή του «Ατελιέ» του Κουρμπέ στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξ. Σούτσου.
2000: Ύστερα από 40 χρόνια, την 21η Φεβρουαρίου 2000, με την παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου και άλλων επωνύμων και πλήθους κόσμου έγιναν τα – για δεύτερη φορά – εγκαίνια της Πινακοθήκης Νεοελληνικής Τέχνης στα Γιάννενα.
2007: Το Κολέγιο Αθηνών του απονέμει τιμητική πλακέτα «για τη μακρόχρονη προσφορά του στην Τέχνη και στο Κολέγιο».
2007: Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.
Παραθέτουμε αντιπροσωπευτικά έργα του εκλιπόντος
Σε όλες τις θεματογραφικές περιοχές που τον ενδιαφέρουν κατορθώνει να δώσει έργα που διακρίνονται για την ασφάλεια της σύνθεσης, τη σαφήνεια της μορφοπλαστικής του γλώσσας και τον εκφραστικό τους πλούτο. Δεν επιδιώκει σε καμία περίπτωση να εντυπωσιάσει, αλλά να εκφράσει με πειστικότητα και αλήθεια τις συναντήσεις του με τον κόσμο και τη ζωή.’’
Καραμίχου Χρ.Αικατερίνη
Το παρόν τεύχος της εφημερίδας είναι γεμάτο εικόνες και φως. Το παρόν τεύχος είναι αφιερωμένο σε έναν μεγάλο άνθρωπο που έφυγε από κοντά μας τον προηγούμενο μήνα.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Κώστας Μαλάμος, που εκτός από μεγάλος και διάσημος ζωγράφος, υπήρξε σπουδαίος οικογενειάρχης, ανοιχτό καλλιτεχνικό πνεύμα και πάνω από όλα, εραστής παθιασμένος για πάνω από 90 χρόνια με την γενέτειρά του, τη Ζίτσα.
Ακόμη και αν δεν έζησε μεγάλο μέρος της ζωής του στη Ζίτσα, την αγάπησε σφόδρα, την αποζητούσε συνέχεια και δεν παράλειπε να την τιμάει με λόγια και με πράξεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Για το έργο του Μαλάμου, τη σπουδαιότητά του και τη διαχρονική του αξία, παραθέτουμε παρακάτω αποσπάσματα από κριτικές σημαντικών ανθρώπων της Τέχνης, που ο λόγος τους βαρύνει ιδιαίτερα.
Αυτά στα οποία θα αναφερθούμε είναι μόνο για τον άνθρωπο και συγχωριανό Κώστα Μαλάμο. Έναν άνθρωπο με σπάνιο ήθος, έμφυτη σεμνότητα και πολύ
αγάπη για τον τόπο καταγωγής του, τη
Ζίτσα
Αγάπη που τη μεταλαμπάδευσε στη σύζυγό του, ζωγράφο Ιωάννα Μητσέα – Μαλάμου, καθώς και στα παιδιά του, την Έφη και τον Γιάννη Πανόπουλο και η οποία βρήκε πολλούς τρόπους εκδήλωσης καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, με αποκορύφωμα την πραγματοποίηση του ονείρου του για ίδρυση Πινακοθήκης στη Ζίτσα, με μεγάλο αριθμό έργων Τέχνης, Ζωγραφικούς Πίνακες και Χαρακτικά, που τα δώρισε για το σκοπό αυτό. Η Πινακοθήκη τελεί υπό την εποπτεία του συσταθέντος για αυτό το λόγο, ιδρύματος Μαλάμου και του εκάστοτε Δημάρχου της Ζίτσας. (Να σημειώσουμε ότι η Πινακοθήκη στεγάζεται στο κτίριο, πρώην Αστική, που έχει διαθέσει ο Δήμος Ζίτσας και το οποίο πρόκειται να λειτουργήσει κανονικά, σύντομα).
Όλοι μας θεωρούμε και νιώθουμε τη μικρή μας Ζίτσα φτωχότερη μετά από απώλειες τέτοιων προσωπικοτήτων. Προσωπικοτήτων που φώτιζαν και θα εξακολουθήσουν να φωτίζουν με το παράδειγμα τους τη ζωή μας και θα προάγουν τον πολιτισμό μας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1913, όπου ο πατέρας του αυτοεξορίστηκε, για να αποφύγει τη δίωξη των Τούρκων, μετά την αποτυχία της προσπάθειας των Γαριβαλδινών, το 1912 στο Δρίσκο, για να απελευθερώσουν την Ήπειρο. Τον ίδιο χρόνο, με την απελευθέρωση της Ηπείρου, επιστρέφει με τους γονείς του στα Ιωάννινα.
Τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής του τα έζησε στο χωριό του, τη Ζίτσα. Το σπίτι του βρισκόταν κοντά στη συνοικία όπου έμεναν οι ονομαστοί σε όλη την περιοχή οργανοπαίκτες δημοτικής μουσικής, από τους οποίους ο πιο σπουδαίος ήταν ο Λεωνίδας Κώτσης – Νίδα τον λέγανε – που έπαιζε το κλαρίνο. Από αυτούς πήρε τη μουσική του παιδεία. Την εικαστική του εμπειρία την έλαβε στο εκκλησάκι της ενορίας του, στον Άη Ταξιάρχη, όπου ο παππούς ήταν εκκλησιαστικός επίτροπος. Ο Αη Ταξιάρχης ήταν ένας μικρός ναός στην κάτω γειτονιά του χωριού, ιστορημένος το 1648 από κάποιον Κωνσταντίνου.
Γύρω στα 1918 ο πατέρας του άνοιξε ένα ζαχαροπλαστείο αθηναϊκού τύπου στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων. Αυτό που τον εντυπωσίαζε πάνω από όλα ήταν οι κρεμασμένες ζωγραφιές στους τοίχους με ήρωες του 1821. Ξεχωριστή εντύπωση του έκανε η Μπουμπουλίνα. Αυτές οι ελαιογραφίες ήταν τόσο διαφορετικές από τις εικόνες του Αη Ταξιάρχη της Ζίτσας…τον περισσότερο καιρό, ιδίως το καλοκαίρι, έπαιζε στο ζαχαροπλαστείο μια μικρή ορχήστρα,. Αυτή η μουσική ήταν τόσο διαφορετική από του Νίδα…
Οι ζωγραφιές με τους ήρωες, η καινούρια μουσική, το θέατρο που πολλές φορές έπαιζαν κλιμάκια του Εθνικού Θεάτρου άλλαξαν εντελώς την αίσθηση που είχε έως τότε για τη μουσική και τη ζωγραφική…
Στο δημοτικό σχολείο ένας από τους δασκάλους του που διαπίστωσαν την κλίση του στη ζωγραφική ήταν ο Σωτήρης Δαγκλής, πατέρας του χαράκτη, φίλου και συγχωριανού του Χρήστου Δαγκλή.
Το 1931 έρχεται στην Αθήνα με υποτροφία του Ιδρύματος Αναστασίου Φιλίτη και τον επόμενο χρόνο γίνεται δεκτός στην Σχολή Καλών Τεχνών με πρώτο δάσκαλό τον Παύλο Μαθιόπουλο και στη συνέχεια τον Ουμβέρτο Αργυρό και τον Κωνσταντίνο Παρθένη. Τον Σεπτέμβρη του 1933 πραγματοποιεί στα Γιάννενα την πρώτη του καλλιτεχνική έκθεση.
1935-1936: Εκθέτει με άλλους σπουδαστές στον Παρνασσό.
1937: Με την αποφοίτηση του από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, παίρνει το Δίπλωμα του με Α΄ Βραβείο στο γυμνό και με έπαινο στο γυμνό νυκτός.
1937: Τον ίδιο χρόνο ανοίγει στην Αθήνα Φροντιστήριο Ζωγραφικής. Το 1938 διορίζεται στο καλλιτεχνικό τμήμα του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου. Ακολουθεί η στράτευσή του. Τον Οκτώβριο του 1940, λίγες μέρες μετά την απόλυσή του, κηρύσσεται ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος.
Η κατάρρευση του Μετώπου τον βρίσκει σε περιπετειώδη πορεία προς την Αθήνα. Στο Αγρίνιο ανταμώνει με το γλύπτη Χρήστο Καπράλο, συσπουδαστή του στη Σχολή Καλών Τεχνών. Ο Καπράλος τον παίρνει μαζί του στο χωριό του, στο Παναιτώλιο, όπου είναι το σπίτι του και το ατελιέ του. Επιστρέφοντας στην Αθήνα βρίσκει τη θέση του στο Μουσείο κατειλημμένη από δυο «συναδέλφους». Η κατοχική κυβέρνηση τον είχε απολύσει.
Μετά τον γάμο του με τη ζωγράφο Ιωάννα Μητσέα, για να επιβιώσουν, φεύγουν το Νοέμβρη του 1941 για τα Γιάννενα. Το 1942 εκθέτουν στα Γιάννενα. Πολλά από αυτά τα ανταλλάσσουν με τρόφιμα. Παρά τις ενοχλήσεις των Ιταλών, που τους θεωρούσαν υπόπτους για αντίσταση και κατασκοπεία και ανεπιθύμητους, ζωγράφιζαν και οι δυο πολύ. Σύντομα, όμως αναγκάστηκαν να γυρίσουν στην Αθήνα.
Το 1943 προσλαμβάνεται στη Μέση Εκπαίδευση. Το 1944 το Υπουργείο Παιδείας ιδρύει παράρτημα της Α.Σ.Κ.Τ. στον Πύργο της Τήνου και του αναθέτει την διεύθυνση. Δεν αποδέχεται το διορισμό και το Υπουργείο Παιδείας τον απολύει.
Το 1946, μετά την απελευθέρωση, μετέχει στην πρώτη μεταπολεμική έκθεση στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας, που γίνεται με πρωτοβουλία του Υπουργείου Παιδείας στη Στοκχόλμη, με το έργο «Φευγιό». Τον ίδιο χρόνο αναλαμβάνει να διδάξει Τεχνικά στο Κολέγιο Αθηνών. Το 1946 του απονέμεται υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι. Δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων.
Το 1958 και για πέντε περίπου χρόνια συνεργάζεται με τα Ελεύθερα Σπουδαστήρια Καλών Τεχνών Βακαλό, όπου διδάσκει τύπους γραμμάτων.
1948: Εκθέτει στο Κολέγιο Αθηνών μαζί με την Ιωάννα Μητσέα – Μαλάμου και τον Νίκο Νάκη (Καρτωνάκη), εγκαινιάζοντας το θεσμό εκθέσεων σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης για εκπαιδευτικούς λόγους.
1949: Γεννιέται το μοναδικό του παιδί, η Έφη.
1951: Πραγματοποιεί το πρώτο του ταξίδι στο Παρίσι.
1952: Παίρνει μέρος για πρώτη φορά σε Πανελλήνια Έκθεση στο Ζάππειο
1957: Εκθέτει με άλλους συμπατριώτες τους Ηπειρώτες καλλιτέχνες στα Γιάννενα.
1960: Ιδρύει στα Γιάννενα την «Πινακοθήκη Νεοελληνικής Τέχνης» με τη συμβολή πολλών συναδέλφων του και άλλων φιλότεχνων, με κυριότερο τον Ευριπίδη Κουτλίδη που προσέφερε περί τα 20 έργα, καθώς και τη συνεργασία του σωματείου «Οι Φίλοι των Ιωαννίνων»
1961: Γίνεται μέλος του Καλλιτεχνικού Επαγγελματικού Επιμελητηρίου (Κ.Ε.Ε.)
Στη διάρκεια των χρόνων που ακολουθούν και διαρκώς μέχρι και το τέλος της ζωής του μετέχει σε πολλές Ομαδικές και Ατομικές Εκθέσεις σε μεγάλες γκαλερί και Αίθουσες Τέχνης τόσο σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (Γιάννενα, Αθήνα, Άρτα, Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, Λάρισα, Αγρίνιο, Ηράκλειο και αλλού), όσο και σε μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις (Λονδίνο, Βουκουρέστι, Δουβλίνο, Λιουμπλιάνα, Αλεξάνδρεια, Ντόρτμούντ Γερμανίας κ.α.).
Ενώ, το 1967 μετέχει στο «Salon de l’ Arte Libre» στο Παρίσι, όπου την επόμενη χρονιά παίρνει και Μετάλλιο με δίπλωμα, καθώς επίσης μετέχει και στη « B Biennale delle Regioni» στην Αγκόνα, όπου παίρνει Μετάλλιο με δίπλωμα.
Το 1974 παίρνει μέρος σε ομαδική έκθεση στην Αμμόχωστο και μετέχει στην έκθεση για τον αγώνα της Κύπρου συγχρόνως σε διάφορες Γκαλερί της Αθήνας.
Το 1980 εκλέγεται Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος (Ε.Ε.Τ.Ε.).
Το 1983 η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδος του απονέμει Μετάλλιο. Την ίδια χρονιά διοργανώνεται κοινή έκθεση του Χρήστου Δαγκλή και Κώστα Μαλάμου στο χωριό τους, τη Ζίτσα , με την ευκαιρία ανέγερσης της εκεί Βιβλιοθήκης, δωρεά του ζεύγους Αθ. Βαδόκα.
1984: Γίνεται μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου της Αθήνας.
Απονομή Μεταλλίου από τον Δήμο Ιωαννιτών. Απονομή Μεταλλίου από το Δήμο Αθηναίων.
Εκλέγεται Πρόεδρος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξ. Σούτσου.
1992: Το Δ.Σ. του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, σε συνεννόηση με το Υπουργείο Πολιτισμού, τον εκλέγει ως υποψήφιο για το βραβείο UNESCO για την Ειρήνη. Το Κολέγιο Αθηνών του απονέμει Τιμητικό Δίπλωμα.
1994: Η Ακαδημία Αθηνών του απονέμει το Χάλκινο Μετάλλιο με δίπλωμα.
1997: Απονομή πλακέτας από τον «Οικουμενικό Ελληνισμό».
1999: Προσφορά Ομαδικού Πορτραίτου, Παραλλαγή του «Ατελιέ» του Κουρμπέ στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξ. Σούτσου.
2000: Ύστερα από 40 χρόνια, την 21η Φεβρουαρίου 2000, με την παρουσία του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλου και άλλων επωνύμων και πλήθους κόσμου έγιναν τα – για δεύτερη φορά – εγκαίνια της Πινακοθήκης Νεοελληνικής Τέχνης στα Γιάννενα.
2007: Το Κολέγιο Αθηνών του απονέμει τιμητική πλακέτα «για τη μακρόχρονη προσφορά του στην Τέχνη και στο Κολέγιο».
2007: Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.
Παραθέτουμε αντιπροσωπευτικά έργα του εκλιπόντος
Σε όλες τις θεματογραφικές περιοχές που τον ενδιαφέρουν κατορθώνει να δώσει έργα που διακρίνονται για την ασφάλεια της σύνθεσης, τη σαφήνεια της μορφοπλαστικής του γλώσσας και τον εκφραστικό τους πλούτο. Δεν επιδιώκει σε καμία περίπτωση να εντυπωσιάσει, αλλά να εκφράσει με πειστικότητα και αλήθεια τις συναντήσεις του με τον κόσμο και τη ζωή.’’
Καραμίχου Χρ.Αικατερίνη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)