Το ωραιότερο και φοβερά επικίνδυνο φαράγγι που διατρέχει ο ποταμός Καλαμάς ανάμεσα στα χωριά Καταρράχτης (Γλίζιανη) και Λίθινο έχει δυο φυσικά γεφύρια το Θεογέφυρο (που τώρα πλέον δεν υπάρχει, κατέρρευσε το Φεβρουάριο του 2018) και το Διαβολογέφυρο. Και τα δυο σχηματίστηκαν από τη διάβρωση των πετρωμάτων στη βάση των φυσικών αναχωμάτων που δημιουργούσαν άλλοτε μεγάλους καταρράχτες. Πότε έγινε το Θεογέφυρο δεν γνωρίζουμε. Αποτελούσε όμως από την αρχαιότητα το φυσικό πέρασμα του Καλαμά και κατά τους μέσους χρόνους κατασκευάστηκαν υποστηρικτικές πέτρινες καμάρες στην πιο στενή πλευρά του για την διαπλάτυνση του καταστρώματος της γέφυρας.
Αντίθετα το Διαβολογέφυρο που ποτέ δεν χρησίμεψε σαν πέρασμα αφού βρίσκεται σε δύσβατη περιοχή και στη δεξιά όχθη του ποταμού υπάρχει γκρεμός, δικαιολογεί το όνομά του από την προαιώνια πάλη του Καλού με το Κακό: Όπου ο Θεός κατασκευάζει κάτι για να διευκολύνει και να βοηθήσει τον άνθρωπο , ο Διάβολος κατασκευάζει κάτι αντίστοιχο χωρίς πρακτική σημασία για να τον περιπαίξει.
Το Διαβολογέφυρο πριν καταρρεύσει η βάση του αποτελούσε τον μεγάλο καταρράκτη που αναφέρουν οι περιηγητές και που ύμνησε ο λόρδος Βύρωνας στο ποίημά του. Ο Αρα βαντινός αναφέρει πως «δια το ύψος του και την βαρυτάτην κατάπτωσιν των αφροδεστάτων κρουνών του υψηλήν εμποιεί εντύπωσιν, ακοουμένου του κρότου τρεις και τέσσερις ενίοτε ώρας μακράν», η δε Αμαλία Παπασταύρου συμπληρώνει «ο βράχος εξ ου εκρημνίζετο είχε 95 ποδών ύψος. Η τοποθεσία αύτη είναι ονομαστή, ωραία και απερίγραπτος. Έπιπτεν επί βράχου και διεσκόρπιζε κύκλω ατμίδας ωσεί λεπτής ανοίξεως βροχής δια μέσου της οποίας εφαίνοντο πάντοτε της Ίριδος τα χρώματα».
Ο καταρράκτης αυτός κατέρρευσε ύστερα από σφοδρή νεροποντή η οποία πλημμύρισε την πεδιάδα της Βελλάς μετατρέποντάς τη σε λίμνη. Ο χαρτογράφος Μιχαήλ Χρυσοχόος ο οποίος έτυχε τις ημέρες εκείνες (6 Δεκεμβρίου 1880) να βρίσκεται κοντά στην ιδιαίτερη πατρίδα του τη Ζίτσα περιέγραψε το γεγονός: «Το βάρος των όγκων των υδάτων παρέσυρεν τον βράχον και υπέσκαψεν αυτόν. Το ύδωρ άνοιξε κάτωθεν αυτού δίοδον και εσχηματίσθη Δευτέρα Θεογέφυρα».
Ακόμα και σήμερα διακρίνονται καθαρά τα ίχνη του καταρράκτη πάνω στη δεξιά όχθη κατάντη του Διαβολογέφυρου.
Τώρα ύστερα από την καταστροφή του θεϊκού Θεογέφυρου ας ψάξουμε να βρούμε σημεία πρόσβασης , ώστε να το αναδείξουμε και να το κάνουμε προσβάσιμο στους επισκέπτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου