Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Στα 93 του ο παπα-Κώστας o ακάματος «εργάτης» της Εκκλησίας έφυγε από κοντά μας





Σε μία περίοδο που όλοι μιλούν για μισθούς, «κουρέματα», καταργήσεις συμβάσεων, καταλήψεις και απεργίες, η ανάγκη να εμπνευστούμε από ανθρώπους που αποτελούν φωτεινό παράδειγμα προσφοράς προς το σύνολο, γίνεται περισσότερο επιτακτική από ποτέ.
Θα ρωτήσει όμως κανείς, υπάρχουν σήμερα τέτοιοι άνθρωποι; Η απάντηση είναι θετική! Υπάρχουν και δραστηριοποιούνται δίπλα μας. Στη γειτονιά, το σχολείο, τους συλλόγους την Εκκλησία! Μόνο που είναι αθόρυβοι και σεμνοί. Οπότε, δύσκολα τους ανακαλύπτεις.
Ένας τέτοιος σεμνός αλλά φωτεινός άνθρωπος, που προέρχεται από το χώρο της Εκκλησίας ήταν και ι ο πρεσβύτερος πατέρας Κωνσταντίνος Β. Παππάς. Τι τον έκανε να  ξεχωρίζει; Η διάθεσή του να προσφέρει στο σύνολο, παρά την προχωρημένη ηλικία του. Ο παππά Κώστας μέχρι και τα τελευταία του  παρά το γεγονός ότι πέρασαν πολλά χρόνια από την ημέρα που βγήκε στην σύνταξη, εξακολουθούσε  να παρέχει κανονικά τις υπηρεσίες του στην τοπική Εκκλησία και το ποίμνιό της.

Ο π. Κων/νος Παππάς γεννήθηκε το 1921 στο χωριό Ηλιόκαλη των Ιωαννίνων. Σπούδασε στην Ιερατική Σχολή της Βελλάς από το 1951 έως το 1953 και μετά το τέλος των σπουδών του διορίστηκε και υπηρέτησε ως ιερέας στο Σκαμνέλι Ζαγορίου.
Τον Σεπτέμβριο του 1956 ο παπα – Κώστας μετατέθηκε στην Ζίτσα όπου και υπηρέτησε με ζήλο και αφοσίωση μέχρι το 1995, οπότε και πήρε την σύνταξή του. Δεν μπορούσε όμως ν’ αφήσει την Εκκλησία, μετά από τόσες δεκαετίες ιεροσύνης. Έτσι, δεν σταμάτησε ποτέ να πηγαίνει σ’ αυτήν. Τα τελευταία χρόνια ζούσε  στα Γιάννινα όπου εξακολουθούσε  να ιερουργεί αφιλοκερδώς στον Ιερό Ναό του Αγίου Σεραφείμ και Αγίων Αποστόλων στην ομώνυμη συνοικία της πόλης μας!

Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο παπα - Κώστας κάθε Κυριακή από το πρωί ήταν  παρών στην Εκκλησία, όπως και την εποχή εκείνη που εφημέρευε στη Ζίτσα. Βοηθούσε  τους ιερείς των Αγίων Αποστόλων στις λειτουργίες και συμμετείχε  ενεργά στις δραστηριότητες της Ενορίας. Πρωτοστατούσε  στις εκδηλώσεις και προσέφερε αθόρυβα τις υπηρεσίες του σε όποιον τις έχει ανάγκη.
Η  νεκρώσιμος ακολουθία έγινε στο χωριό του την Ηλιόκαλη , που τόσο αγαπούσε, στις  26 Αυγούστου .

Την ημέρα της ταφής του στην ιδιαίτερη πατρίδα του την Ηλιόκαλη  πάρα πολλοί  Ζιτσιώτες  βρέθηκαν εκεί για να αποχαιρετήσουν και να αποτίσουν φόρο τιμής στον επί πολλά χρόνια ποιμενάρχη τους.
Η εκκλησιαστική επιτροπή  διέθεσε  λεωφορείο για τη μεταφορά των κατοίκων της Ζίτσας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της γενέθλιας γης που τον σκεπάζει.

Δεν υπάρχουν σχόλια: