ΠΑΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΛΑΖΑΡΟ;

"Aνθισμένη η δάφνη, φρέσκια και μοσχομυριστή,ότι πρέπει για να φτιάξετε τον " Λάζαρο" !!!! Δεν ξέρετε πώς ; Μία πλατιά σανίδα 20Χ40 εκατ. περίπου, πάνω σε ένα σανιδένιο "πόδι" περίπου στο ύψος του παιδιού που το κρατάει. Στην μέση της σανίδας ο Σταυρός και γύρω-γύρω δάφνες. Κάτω από την σανίδα κουδούνια μικρά και μεγάλα,αν έχετε και παππού τσέλιγκα ακόμη καλύτερα! 'Εγω δεν είχα, γιαυτό η μάνα μου έβγαζε τα κυπριά από τις δύο κατσικούλες μας και μου τα έδινε. Κουνώντας λοιπόν τον "Λάζαρο " πέρα , δώθε λέμε το τραγούδι του . Στην Ζίτσα λέγαμε το παρακάτω. Κάτω στα Ιεροσόλυμα και στού Χριστού τον τάφο ,εκεί δενδρί δεν ήτανε δένδρος εφανερώθει .Το δέντρο ήταν ο Χριστός ,η ρίζα η Παναγία, και αυτά τα φύλλα που έπεφταν ήταν οι μαρτυράδες που μαρτυρούσαν κι έλεγαν τα πάθη του Χριστού μας .Χριστέ μου όταν σε σταύρωναν οι άνομοι Εβραίοι ,οι άνομοι και τα σκυλιά και τρισκαταραμένοι ........ Δεν θυμάμαι παρακάτω, συγχωριανοί βοήθεια!!!!! Τα μικρά παιδιά είχαν το δικό τους τραγουδάκι που έλεγε , Κουφολάζαρε ,κουφοπετρίτη, δωμ,το κόκο μου να πάω σπίτι, να το φάω εγώ κι η μάνα , να το φάω εγώ κι ο τάτας, να το φάω εγώ κι η βάβω!!!! Έτσι το καλαθάκι γέμιζε με αυγά ! Η παράδοση στην υπηρεσία της οικιακής οικονομίας κι όλα μαζί στην αγκαλιά της πανέμορφης Ελληνικής Λαογραφίας.!!!!!!!"

Aνθισμένη η δάφνη, φρέσκια και μοσχομυριστή,ότι πρέπει για να φτιάξετε τον " Λάζαρο" !!!! Δεν ξέρετε πώς ; Μία πλατιά σανίδα 20Χ40 εκατ. περίπου, πάνω σε ένα σανιδένιο "πόδι" περίπου στο ύψος του παιδιού που το κρατάει. Στην μέση της σανίδας ο Σταυρός και γύρω-γύρω δάφνες. Κάτω από την σανίδα κουδούνια μικρά και μεγάλα,αν έχετε και παππού τσέλιγκα ακόμη καλύτερα! 'Εγω δεν είχα, γιαυτό η μάνα μου έβγαζε τα κυπριά από τις δύο κατσικούλες μας και μου τα έδινε. Κουνώντας λοιπόν τον "Λάζαρο " πέρα , δώθε λέμε το τραγούδι του . Στην Ζίτσα λέγαμε το παρακάτω. Κάτω στα Ιεροσόλυμα και στού Χριστού τον τάφο ,εκεί δενδρί δεν ήτανε δένδρος εφανερώθει .Το δέντρο ήταν ο Χριστός ,η ρίζα η Παναγία, και αυτά τα φύλλα που έπεφταν ήταν οι μαρτυράδες που μαρτυρούσαν κι έλεγαν τα πάθη του Χριστού μας .Χριστέ μου όταν σε σταύρωναν οι άνομοι Εβραίοι ,οι άνομοι και τα σκυλιά και τρισκαταραμένοι ........ Δεν θυμάμαι παρακάτω, συγχωριανοί βοήθεια!!!!! Τα μικρά παιδιά είχαν το δικό τους τραγουδάκι που έλεγε , Κουφολάζαρε ,κουφοπετρίτη, δωμ,το κόκο μου να πάω σπίτι, να το φάω εγώ κι η μάνα , να το φάω εγώ κι ο τάτας, να το φάω εγώ κι η βάβω!!!! Έτσι το καλαθάκι γέμιζε με αυγά ! Η παράδοση στην υπηρεσία της οικιακής οικονομίας κι όλα μαζί στην αγκαλιά της πανέμορφης Ελληνικής Λαογραφίας.!!!!!!!  Β.Λ.Π