Εσπερινός και αρτοκλασία στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στον Ανήλιο

 

 

Την τιμητική είχε  το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στον Ανήλιο. Την παραμονή της γιορτής του, 28 Αυγούστου, με ψιλόβροχο και ομπρέλα,  τελέστηκε εσπερινός και αρτοκλασία , την οποία παρακολούθησαν πολλοί κάτοικοι του χωριού μας.  Οι γείτονες της  εκκλησίας φρόντισαν για τον ευπρεπισμό του καθώς και για το κέρασμα μετά το τέλος του εσπερινού. Να έχουμε την προστασία και την ευλογία του Ιωάννη του Προδρόμου.

Είναι άξιο θαυμασμού το ενδιαφέρον που δείχνουν οι γείτονες  των μικρών εκκλησιών που βρίσκονται  στις γειτονιές του χωριού μας , οι οποίοι φροντίζουν για τον ευπρεπισμό των  όλη τη διάρκεια του έτους με αποκορύφωμα την ημέρα  που το εκκλησάκι έχει την τιμητική του.

Έτσι και φέτος οι γείτονες  της Αγίας Παρασκευής, της Παναγίας ,του Αϊ Γιάννη στο  μεγάλο μαχαλά και των Ταξιαρχών ,του Αγίου Νικολάου και το εκκλησάκι του Αγίου Κοσμά ,στο μικρό μαχαλά , έχουν "υιοθετήσει" το εκκλησάκι της γειτονιάς τους το οποίο φροντίζουν.

 

ΓΙΟΡΤΗ ΚΡΑΣΙΟΥ 2024

 

Η Τοπική Κοινότητα και οι φορείς της Ζίτσας διοργάνωσαν  τη «Γιορτή Κρασιού 2024» την Παρασκευή  23 και το Σάββατο 24 Αυγούστου , ύστερα από αρκετά χρόνια,  στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία.  Ικανοποιητική  ήταν η προσέλευση των επισκεπτών.  Κόπηκαν περισσότερα  από  2600 εισιτήρια.  Πάντως όσοι χωριανοί και επισκέπτες  ανηφόρισαν προς τον Προφήτη Ηλία  απόλαυσαν  το ζιτσιώτικο κρασί  και διασκέδασαν με παραδοσιακή δημοτική μουσική.

Στόχος της εκδήλωσης  είναι  η προβολή του κρασιού , η ανάπτυξη εμπορικών  και επαγγελματικών σχέσεων , η αναβάθμιση του πολιτιστικού επιπέδου των κατοίκων της περιοχής   καθώς και η διατήρηση και  διάδοση  της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Αναλυτικά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων  είχε ως εξής.

Την Παρασκευή  23 Αυγούστου  είχαμε το συγκρότημα του Γιάννη Καψάλη , στο κλαρίνο ο Μάκης Τσίκος στο βιολί Μιχάλης Τζιχάνης, στο τραγούδι Δημήτρης Τζίμας και η Γιουλένια

Το Σάββατο 24  Αυγούστου  μας διασκέδασε το συγκρότημα του Δόκιμου Χαραλάμπους ,τραγούδι Παγώνα Αθανασίου- Δημήτρης Κάρκανος και  Λαϊκά : τραγούδι Απόστολος Μελής , μπουζούκι Γιάννης Χαλιγιάννης .

Κατά γενική ομολογία   οι επισκέπτες της γιορτής  ήταν  λιγοστοί  σε σχέση με παλαιότερες εποχές .  Τα αίτια   πολλά.  Θέλετε  η οικονομική  κρίση  , θέλετε  η επανάληψη των ίδιων και των ίδιων . Μη ξεχνάμε  αυτό που απευχόμαστε όλοι μας  να μην εκφυλιστεί  ο θεσμός της γιορτής Κρασιού  και γίνει  κι αυτός  ένα πανηγυράκι της σειράς όπως τόσα άλλα , τελικώς επετεύχθη.  Αλλά και από τη πλευρά της εθελοντικής προσφοράς διαπιστώνετε κάποια   κόπωση.  Πρέπει  να γίνει μεγάλη προσπάθεια  ώστε να αναβαθμιστεί  η γιορτή και οι προσπάθειες να γίνουν  από τώρα και όχι παραμονές της επόμενης Γιορτής. Δεν πρέπει  να χαθεί άλλος χρόνος , χρειάζεται προγραμματισμός  και μεράκι  για να μπορέσουμε να βγάλουμε από το τέλμα που έχει  περιπέσει η Γιορτή  Κρασιού. Είναι κρίμα  να λέμε ότι έκλεισε ο κύκλος της.

 Όλοι μαζί  Δήμος, Κοινότητα , Φορείς  να καθίσουμε και να ασχοληθούμε σοβαρά αν θέλουμε να υπάρξει μέλλον  και αν θέλουμε  να φτάσουμε  τη γιορτή μας  στις  παλιότερες αξέχαστες  εποχές, τότε  που κατά χιλιάδες  συνέρρεαν οι  επισκέπτες  στο χώρο  της εκδήλωσης.

Η γιορτή κρασιού πρέπει να  διατηρηθεί αλλά και να εξελίσσεται διαρκώς.

Πάντως όσοι  είχαν την τύχη να βρεθούν στον Προφήτη Ηλία διασκέδασαν με την ψυχή τους , γεύτηκαν τους εκλεκτός μεζέδες και απόλαυσαν το ξακουστό ζιτσιώτικο κρασί που ήταν και φέτος  άφθονο και εκλεκτικής ποιότητας.

Για μας ειδικά τους Ζιτσαίους  και ειδικά για όσους δεν κατοικούμε μόνιμα  στη Ζίτσα, η Γιορτή Κρασιού εκτός από την παράδοση  έχει κι ένα πρόσθετο στοιχείο γιορτής  μια κι έχουμε την ευκαιρία να συναντηθούμε με όλους  , να γλεντήσουμε , να χορέψουμε.

Χρειάζονται όμως να γίνουν πολλές αλλαγές ώστε να η εκδήλωση να προσελκύει περισσότερο κόσμο, να αποχτήσει ευρύτερο ενδιαφέρον.

 

 

Προτάσεις για την αναβάθμιση της Γιορτής Κρασιού

 

   Διοργάνωση διαγωνισμού κρασιών από ειδικούς δοκιμαστές  και βράβευση των συμμετεχόντων.

    Δημιουργία αμπελουργικής έκθεσης  στην οποία να εκθέτουν  έμποροι και βιοτέχνες  προϊόντα που έχουν σχέση  με την αμπελουργία όπως  πχ, γεωργικά μηχανήματα, φυτοφάρμακα κλπ.

    Δημιουργία εκθετηρίων με παραδοσιακά ζιτσιώτικα προϊόντα.

    Διαγωνισμός πίτας  και βράβευση των συμμετεχόντων . Μπορούν να χρησιμοποιηθούν  και στο μενού της γιορτής.

    Μείωση τιμής εισιτηρίου, ίσως   και κατάργησης.

    Δημιουργία οργανωτικής επιτροπής , υπό την αιγίδα της Τοπικής Κοινότητας και καταμερισμός αρμοδιοτήτων με καθορισμό υπευθύνων  για κάθε τομέα.  Αμέσως μετά το πέρας της Γιορτής  να γίνεται απολογισμός οικονομικός, αλλά  και να εντοπίζονται οι παραλήψεις και τα λάθη που τυχόν έγιναν ώστε στο μέλλον να αποφευχθούν.

    Συζητήσεις από ειδικούς  επιστήμονες για τα προβλήματα  των αμπελουργών, προβολή ψηφιακού υλικού στο χώρο της γιορτής με θέμα αμπέλι- κρασί ( καλλιέργεια αμπελιού  και τα κυριότερα  στάδιά της  τώρα και στο παρελθόν, στάδια οινοπαραγωγής, τώρα και στο παρελθόν , πάτημα σταφυλιών, εξαγωγή μούστου, ζύμωση, εμφιάλωση , στοιχεία πολιτισμού που συνδέονται με την  αμπελοκαλλιέργεια και την οινοπαραγωγή, εργαλεία , πατητήρια , βαρέλια , σύγχρονα  μηχανικά μέσα και άλλα. Δεν είμαστε  βέβαια ειδικοί  σ’  αυτά τα θέματα , αλλά  κακό δεν κάνουν κάποιες ιδέες.

Περιμένουμε  προτάσεις-απόψεις  από τους συγχωριανούς μας για την αναβάθμιση της Γιορτής μας.

 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ

 

Με ιδιαίτερη κατάνυξη η Ζίτσα τίμησε στις 24 Αυγούστου τη μνήμη του Αγίου και Ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού με λιτάνευση της εικόνας του και αγιασμό στο εκκλησάκι που βρίσκεται στη θέση που σύμφωνα με την παράδοση το 1764 δίδαξε ο Πατροκοσμάς στην πρώτη του επίσκεψη στη Ζίτσα.  Προηγήθηκε η θεία λειτουργία στον Ι.Ν Αγίου Νικολάου  και στη συνέχεια αρτοκλασία.

Το εκκλησάκι  του Αγίου Κοσμά είχε την τιμητική του . Οι  γείτονες  φρόντισαν για τον ευπρεπισμό του καθώς και για το παραδοσιακό κέρασμα  λουκούμι, γλυκά  και αναψυκτικό.

 Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Άγιος Κοσμάς επισκέφτηκε το χωριό μας κατά τις τρεις περιοδείες του που έκανε στην Ήπειρο. Σαν πρωταρχικό ζήτημα έβαζε την εκπαίδευση της νέας γενιάς, γιατί θεωρούσε τη μόρφωσή της, σαν το πρώτο θεμέλιο της αναγέννησης. Γι' αυτό σαν κατακλείδα όλων του των λόγων κι όλων των προσπαθειών είχε πάντοτε στα χείλη του την προτροπή της ίδρυσης σχολείων απ' όπου κι αν περνούσε. Το ίδιο έκανε και στη Ζίτσα όταν για πρώτη φορά πέρασε το 1764, όπου δίδαξε στο χωράφι που είναι σήμερα το εικόνισμά του. Στο τέλος της δε της διδασκαλίας του έκανε έρανο και παρακίνησε τις γυναίκες να ξηλώσουν τα φλωριά από τα φέσι που φορούσαν στα κεφάλια τους και να τα προσφέρουν για να ιδρυθεί σχολείο στη Ζίτσα. Όπως διέσωσε η παράδοση υπήρξε μεγάλη προθυμία και με το ποσό που συγκεντρώθηκε χτίστηκε το σχολείο, το οποίο οι κάτοικοι ονόμαζαν "Δασκαλειό".