Εκεί
ψηλά ,στον πευκόφυτο λόφο ,στον Αηλιά μας ,γιορτάσαμε χθες τον ορεσίβιο προφήτη
. Χωρίς θορύβους, και ψεύτικα χρώματα ,παρά μονάχα με το καταιγιστικό
καλοκαιρινό φως και το ακατάπαυστο και χαρούμενο τραγούδι των τζιτζικιών που
συνόδευαν ως τον ουρανό τους βυζαντινούς ύμνους και την μοσχοβολιστή ανάσα του
θυμιατού . Έτσι αφέθηκε το μυαλό να αδειάσει από κάθε καθημερινό και να αφήσει
χώρο για προσευχή και γλυκές αναμνήσεις .Όχι, δεν αναζήτησα τους παλιούς
μικροπωλητές με τα χίλια δυό καλούδια τους . Τους είχα φυλάξει εκεί
στην άκρη της ψυχής μου . Ξετύλιξα την μύτη του μαντηλιού που φύλαγα την ακριβή
χαρά μου κι αγόρασα ξανά το μικρό δαχτυλιδάκι με την κόκκινη πέτρα- που χανόταν
τόσο γρήγορα, όπως τα χρόνια που περνούσαν - το γλυφιτζούρι πετεινό , το μικρό
χρωματιστό χτενάκι , το αηδονάκι ,που ήθελε νερό για να "τραγουδήσει"
κι εκείνα τα μικρά απίδια ,που στάζανε μέλι ! Γέμισε ξανά η ψυχή κι έχω δροσιά
για να πορευόμαι στην κάψα των καιρών !
Την Κυριακή 19
Ιουλίου στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία τελέστηκε εσπερινός . Ακολούθησε στον
περίβολο του μοναστηριού αρτοκλασία και στη συνέχεια με πρωτοβουλία της Τοπικής
κοινότητας και των φορέων της Ζίτσας ακολούθησε δείπνο αγάπης σε όλους όσους
παρευρέθηκαν και δεν ήταν λίγοι. Κατά τις εκτιμήσεις της επιτροπής οι
παρευρισκόμενοι ξεπερνούσαν κατά πολύ τα 500 άτομα.
Η ταπεινή
αυτή εκδήλωση έχει σαν σκοπό την
επικοινωνία, την αγάπη, το αντάμωμα του ντόπιου
με τον απόδημο Ζιτσιώτη , στοιχείο άλλο να τηρήσουμε και να τιμήσουμε
την παράδοση που ήθελε σ’ αυτόν το χώρο μετά τη λειτουργία να παρατίθεται
γεύμα στους προσκυνητές από τη Ζίτσα και
τα γύρω χωριά.
Ανήμερα της εορτής του
Προφήτη Ηλία τελέστηκε Θεία Λειτουργία.
Το μαγειρικό επιτελείο για άλλη μια
χρονιά είχε αρχιμάγειρα για άλλη τον Τάκη Κοντονίκα με βοηθό του τον Μιχάλη Αλεξέλη .
Οι πάντα πρόθυμες για προσφορά γυναίκες της Ζίτσας με τις
ωραιότατες πίτες τους
Οι κτηνοτρόφοι μας με
την προσφορά των κρεάτων,
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι στην
εποχή της αρπαχτής και της ρεμούλας , στην εποχή της ισοπέδωσης των πάντων
υπάρχουν ακόμη κάποιοι άνθρωποι που
έχουν και δίνουν περίσσευμα καρδιάς.
Επιβάλλεται να υπάρχει συνέχεια και
να παραμείνει το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία. Η Ακρόπολη- Ο Παρθενώνας της
Ζίτσας.
Χρόνια σας Πολλά, να είστε όλοι
καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου