Εσπερινός στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στον Ανήλιο

Την τιμητική είχε  το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στον Ανήλιο. Την παραμονή της γιορτής του τελέστηκε εσπερινός και αρτοκλασία , την οποία παρακολούθησαν πολλοί κάτοικοι του χωριού μας.  Οι γείτονες της  εκκλησίας φρόντισαν για τον ευπρεπισμό του καθώς και για το κέρασμα μετά το τέλος του εσπερινού.

Είναι άξιο θαυμασμού το ενδιαφέρον που δείχνουν οι γείτονες  των μικρών εκκλησιών που βρίσκονται  στις γειτονιές του χωριού μας , οι οποίοι φροντίζουν για τον ευπρεπισμό των  όλη τη διάρκεια του έτους με αποκορύφωμα την ημέρα  που το εκκλησάκι έχει την τιμητική του.

Έτσι και φέτος οι γείτονες  της Αγίας Παρασκευής, της Παναγίας ,του Αϊ Γιάννη στο  μεγάλο μαχαλά και των Ταξιαρχών ,του Αγίου Νικολάου και το εκκλησάκι του Αγίου Κοσμά ,στο μικρό μαχαλά , έχουν «υιοθετήσει» το εκκλησάκι της γειτονιάς τους το οποίο φροντίζουν.

 

Υ/Γ  Λίγα λόγια την ιστορία του εξωκλησιού

Υπήρχε  παλιό  ερειπωμένο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη. Με δαπάνη  της Αθηνάς Τάτση , ανεγέρθηκε νέο, στη μνήμη του συζύγου και του γιου της. Οι εργασίες τελείωσαν στις 28/8/1989. Στερείται αγιογραφήσεως και άξιων λόγου εικόνων. Προσφάτως έγινε  αλλαγή  της στέγης του  με εθελοντική εργασία  των γειτόνων.

 

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος στις 24 Αυγούστου , γιορτή του Αγίου , μετά το τέλος της λειτουργίας  στον Άγιο Νικόλαο πήγαμε στο  εκκλησάκι του Αγίου Κοσμά  που βρίσκεται στο Μικρό Μαχαλά, δίπλα από την αστυνομία. Στο σημείο αυτό σύμφωνα με την παράδοση  μίλησε στους κατοίκους της Ζίτσας ο Πατροκοσμάς.

 Φέτος λόγω  της επιδημίας  του κορονοϊού δεν είχαμε λιτανεία , όπως τα προηγούμενα χρόνια .

 Το εκκλησάκι είχε την τιμητική του . Οι γυναίκες και οι άντρες  της γειτονιάς φρόντισαν για τον ευπρεπισμό του.

 Όλοι μας γνωρίζουμε ότι ο Άγιος Κοσμάς επισκέφτηκε το χωριό μας κατά τις τρεις περιοδείες του που έκανε στην Ήπειρο. Σαν πρωταρχικό ζήτημα έβαζε την εκπαίδευση της νέας γενιάς, γιατί θεωρούσε τη μόρφωσή της, σαν το πρώτο θεμέλιο της αναγέννησης. Γι' αυτό σαν κατακλείδα όλων του των λόγων κι όλων των προσπαθειών είχε πάντοτε στα χείλη του την προτροπή της ίδρυσης σχολείων απ' όπου κι αν περνούσε. Το ίδιο έκανε και στη Ζίτσα όταν για πρώτη φορά πέρασε το 1764, όπου δίδαξε στο χωράφι που είναι σήμερα το εικόνισμά του. Στο τέλος της δε της διδασκαλίας του έκανε έρανο και παρακίνησε τις γυναίκες να ξηλώσουν τα φλωριά από τα φέσι που φορούσαν στα κεφάλια τους και να τα προσφέρουν για να ιδρυθεί σχολείο στη Ζίτσα. Όπως διέσωσε η παράδοση υπήρξε μεγάλη προθυμία και με το ποσό που συγκεντρώθηκε χτίστηκε το σχολείο, το οποίο οι κάτοικοι ονόμαζαν "Δασκαλειό".

 

 Παραθέτουμε Διδαχή Κοσμά του Αιτωλού, που επιμελήθηκε η Βούλα Λεοντίδου Πλάτωνα

 "Διατί άγιοι ιερείς και τίμιου προεστώτες δεν ερμηνευεται τα ευλογημένα μας αδέλφιαα να στερεώνωσι και να βάνωσι εις κάθε χωρίον σχολείόν, να μανθάνουν τα παιδιά γράμματα να γνωρίζουν το καλόν και το κακόν ότι κι εγώ από το σχολέιον έμαθα τα εικοσιτέσσαρα γράμματα με την βοήθειαν του Χριστού μας ...........έτσι κι εγω ηύβρα καθαρά άγια και αληθινά ,λαμπρά και υπέρλαμπρόιτερα από τον ήλιον τα λόγια και τα προστάγματα του Χριστού και όποιος πιστεύει τον Χριστόν και τον λέγει Θεόνκαι κάμνει τα παραγματά του ,όπου λέγει το άγιον Ευαγγέλιον ,εκείνος είναι καλότυχος και τρισμκάριστος και καμμίαν φοράν δεν θέλει εντροπιασθεί .Και δια τούτο πρέπει να στερεώνετε σχολεία ελληνικά να φωτίζονται οι άνθρωποι διότι διαβάζοντας ελληνικά ηύρα όπου λαμπρύνουν και φωτίζουν τον νουν του μαθητού ανθρώπου καθώς φωτίζει ο ήλιος την γην,όταν είναι ξαστεριά και βλέππυν τα μάτια μακρυά ,έτσι βλέπει και όνους τα μέλλοντα . Απεικάζουν όλα τα καλά και τα κακά , φυλάγονται από κάθε λογής κακόν και αμαρτίαν διατί το σχολείον ανοίγει την εκκλησίαν ,μανθάνομεν τι είναι ο Θεός ,τι είναι η Αγία Τριάς τι είναι ο άγγελος τι είναι η αρετή. Τα πάντα από το σχολείον τα μανθάνομεν